Εκεί που χάζευα μία βιτρίνα σε πολύ γνωστό κατάστημα υποδημάτων τι είδα; Μικρά χαριτωμένα καρτελάκια, όπου πάνω κάποια από τις πωλήτριες σημείωσε τις προσφορές. Στα 195€ της αρχικής τιμής, είχαν 51% έκπτωση και η τελική τιμή ήταν 100€. Πες μου τώρα. Εγώ φταίω; Τι είδους μαθηματικά είναι αυτά; Και το ίδιο 'λάθος' είχανε και όλα τα υπόλοιπα μικρά χαριτωμένα καρτελάκια. Το ότι τελικά το μαγαζί ήταν άδειο, δε ξέρω αν οφείλεται σε αυτό...
Η κα Χαριτωμένη-Σενιέ πενιέ-ηλικιωμένη-με απορίες άλυτες, ούρλιαζε: "Εξηγήστε μου σας παρακαλώ, το τεράστιο αυτό ποσό! Εγώ κάνω μόνο διεθνείς κλήσεις. Τα ίδια κάθε μήνα. Γιατί τόσα αυτή τη φορά;"Και έπειτα από 4 επαναλήψεις και επεξηγήσεις εκ μέρους της υπαλλήλου, αγανάκτησε η ουρά και την ανάγκασε να καταλάβει πως πλέον πληρώνει και το δίκτυο που επέλεξε. Και μάλλον το κατάλαβε, αφού η υπάλληλος της το έγραψε σε ένα μικρό χαριτωμένο καρτελάκι... Τώρα, αν θα σερφάρει τελικά, δε ξέρω...
Εγώ, είμαι κοριτσάκι, όπως μάλλον έχετε καταλάβει. Είμαι συνεπώς (όπως μου είπε ο Δ.) 'υποχρεωμένη' να μαγειρεύω. Και συνεπώς, βρήκα και εγώ το μικρό χαριτωμένο καρτελάκι μου, μόνο που δε βρήκα ακόμη κουζίνα που να με συμπαθεί και ανθρώπους πρόθυμους να παίξουν το παιχνίδι " μάντεψε τι τρως;" (για δηλώσεις συμμετοχής, παρακαλώ καλέστε)
Είχα διαβάσει κάποτε στην κοινωνιολογία, μία θεωρία για την εναλλαγή των κοινωνικών μας ρόλων. Κάθε άνθρωπος εξελίσσεται (τι μας είπες τώρα..) και στην πορεία γίνεται κάτι άλλο από αυτό που ήταν μέσα στην οικογένεια, έπειτα κάτι άλλο από αυτό που ήταν μέσα στο φιλικό του κύκλο, στη συνέχεια κάτι άλλο από αυτό που συνήθως ήταν στον εργασιακό του χώρο και ούτω καθεξής για πολλά χρόνια. Και οι ρόλοι πάνε και έρχονται. Άλλοι μένουν περισσότερο και άλλοι λιγότερο.
Τα μικρά χαριτωμένα καρτελάκια κάνουν τη βόλτα τους μαζί με αυτούς τους ρόλους. Η πωλήτρια που ανέφερα, μάλλον ξέρει τα στοιχειώδη μαθηματικά (και αν όχι, σίγουρα ξέρει εκείνη την εφεύρεση που λέγεται υπολογιστής και κάνει πράξεις εύκολα, γρήγορα και σίγουρα), αλλά για το ρόλο της πωλήτριας κλήθηκε να κάνει μερικά λάθη...Η χαριτωμένη κυρία, μπορεί να ήταν εκπαιδευτικός (και ήταν, αφού το δήλωσε κατόπιν στον καβγά που μας διασκέδασε για κάνα τέταρτο ακόμη) αλλά δυστυχώς, ο ρόλος της στα πρακτικά ζητήματα των νέων τεχνολογιών και τεχνογνωσιών ήταν 'βραδείας αντίληψης'. Όσο για μένα, παραμένω κοριτσάκι. Είναι το καλύτερο καρτελάκι ever!!!
Για σένα, το μόνο που έχω να προτείνω, είναι να αγνοείς αυτά τα μικρά χαριτωμένα καρτελάκια. Και καμιά φορά προσπάθησε να αγνοείς και τους ρόλους. Δε ξέρεις ποτέ πόσο θα σου πάρει να ξεφορτωθείς το δικό σου, ούτε πόσο κόπο θα χρειαστείς για να αποκτήσεις κάποιο καλύτερο. Αν, ωστόσο, σου κάτσει κάποιος καλός-ποιοτικός-ρόλος καριέρας, βρε αδερφέ, προσπάθησε να δώσεις ρεσιτάλ! Τουλάχιστον, θα απολαύσεις το χειροκρότημα.
Είχα διαβάσει κάποτε στην κοινωνιολογία, μία θεωρία για την εναλλαγή των κοινωνικών μας ρόλων. Κάθε άνθρωπος εξελίσσεται (τι μας είπες τώρα..) και στην πορεία γίνεται κάτι άλλο από αυτό που ήταν μέσα στην οικογένεια, έπειτα κάτι άλλο από αυτό που ήταν μέσα στο φιλικό του κύκλο, στη συνέχεια κάτι άλλο από αυτό που συνήθως ήταν στον εργασιακό του χώρο και ούτω καθεξής για πολλά χρόνια. Και οι ρόλοι πάνε και έρχονται. Άλλοι μένουν περισσότερο και άλλοι λιγότερο.
Τα μικρά χαριτωμένα καρτελάκια κάνουν τη βόλτα τους μαζί με αυτούς τους ρόλους. Η πωλήτρια που ανέφερα, μάλλον ξέρει τα στοιχειώδη μαθηματικά (και αν όχι, σίγουρα ξέρει εκείνη την εφεύρεση που λέγεται υπολογιστής και κάνει πράξεις εύκολα, γρήγορα και σίγουρα), αλλά για το ρόλο της πωλήτριας κλήθηκε να κάνει μερικά λάθη...Η χαριτωμένη κυρία, μπορεί να ήταν εκπαιδευτικός (και ήταν, αφού το δήλωσε κατόπιν στον καβγά που μας διασκέδασε για κάνα τέταρτο ακόμη) αλλά δυστυχώς, ο ρόλος της στα πρακτικά ζητήματα των νέων τεχνολογιών και τεχνογνωσιών ήταν 'βραδείας αντίληψης'. Όσο για μένα, παραμένω κοριτσάκι. Είναι το καλύτερο καρτελάκι ever!!!
Για σένα, το μόνο που έχω να προτείνω, είναι να αγνοείς αυτά τα μικρά χαριτωμένα καρτελάκια. Και καμιά φορά προσπάθησε να αγνοείς και τους ρόλους. Δε ξέρεις ποτέ πόσο θα σου πάρει να ξεφορτωθείς το δικό σου, ούτε πόσο κόπο θα χρειαστείς για να αποκτήσεις κάποιο καλύτερο. Αν, ωστόσο, σου κάτσει κάποιος καλός-ποιοτικός-ρόλος καριέρας, βρε αδερφέ, προσπάθησε να δώσεις ρεσιτάλ! Τουλάχιστον, θα απολαύσεις το χειροκρότημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.