Ο χαμένος τα παίρνει όλα;;;

Υπάρχουν πολλοί τρόποι και πολλές κατηγορίες, σύμφωνα με τις οποίες μπορούμε να διακρίνουμε τους ανθρώπους.
Υπάρχουν άνθρωποι χωρίς ταυτότητα. Άνθρωποι χωρίς σπίτι. Άνθρωποι χωρίς οικογένεια. Άνθρωποι χωρίς πίστη. Άνθρωποι χωρίς ελπίδα. Άνθρωποι χωρίς όραμα. Χωρίς φίλους. Άνθρωποι χωρίς όνειρα. Χωρίς σχέδια για το αύριο. Άνθρωποι χωρίς όρεξη για το σήμερα. Άνθρωποι χωρίς κουράγιο. Άνθρωποι χωρίς δουλειά. Άνθρωποι χωρίς χρήματα. Άνθρωποι χωρίς δυνατότητες. Χωρίς δυνάμεις. Άνθρωποι χωρίς ταλέντα. Άνθρωποι χωρίς μυαλό. Άνθρωποι με ακοή αλλά χωρίς να ακούν ποτέ κανέναν. Άνθρωποι με μάτια χωρίς ποτέ να βλέπουν τι γίνεται μπροστά τους.Άνθρωποι χωρίς ανθρωπιά. Άνθρωποι χωρίς προβλήματα. Άνθρωποι με πολλά προβλήματα αλλά χωρίς καμία λύση. Άνθρωποι χωρίς πατρίδα...Άνθρωποι χωρίς αγάπη. Άνθρωποι χωρίς όρια. Άνθρωποι χωρίς συνείδηση.
Ο καθένας μπορεί να βρει τον εαυτό του σε όλες μαζί ή και σε καμία από αυτές τις κατηγορίες. Μπορεί να μεταπηδά από τη μία κατηγορία στην άλλη χωρίς να το αντιλαμβάνεται ή χωρίς ποτέ να το μάθει. Υπάρχουν εκείνοι που επιλέγουν συνειδητά τη δική τους κατηγορία και είναι απόλυτα ευτυχισμένοι. Εκείνοι που γνωρίζουν τους ανθρώπους και αγαπούν τα ζώα. Οι άνθρωποι που ξέρουν να αντιμετωπίζουν τα λάθη τους και τα λάθη των άλλων. Και ξέρουν τον τρόπο, ώστε τα λάθη αυτά να μη γίνουν ποτέ ξανά ή τουλάχιστον όχι με τον ίδιο τρόπο. Εκείνοι που στηρίζουν όλους τους άλλους και εκείνοι που πάντα ψάχνουν σα χαμένοι το δρόμο τους. Υπάρχουν εκείνοι που μαγεύουν τα πλήθη και εκείνοι που απλώς χάνονται μέσα στη μάζα. Εκείνοι που κρίνου εκ του ασφαλώς και εκείνοι που πάντα θα επικρίνονται χωρίς να δίνουν δεκάρα για αυτό. Είναι οι νικητές και οι χαμένοι.. Μα πόσο λεπτά είναι τα όρια; Πόσο εύκολα μπορεί κανείς να περάσει από τη μία πλευρά στην άλλη και πόσο δύσκολα να διεκδικήσει τα κεκτημένα που έχασε;