Η ανεκτίμητα χρήσιμη επιλογή της φυγής.

Θα ήθελα πολύ να έχω υπερφυσικές δυνάμεις. Και μία μόνο θα ήταν αρκετή. Θα ήθελα να έχω το προνόμιο να εξαφανίζομαι σε ανύποπτο χρόνο και να κάνω ξανά την εμφάνισή μου εκεί που κανείς δε θα με περίμενε. Θα ήθελα να βλέπω τα πάντα και να μη με βλέπει κανείς.Και το κυριότερο, όποτε εγώ θα είχα τη διάθεση και το χρόνο.Όχι για λόγους κοινωνικής ενημέρωσης(κουτσομπολιόν!), προς αποφυγή παρεξηγήσεων.
Η φυγή που λες, είναι μια επανάσταση. Είναι νομίζω μία ανάγκη να γλιτώσει κανείς από μία ψυχοφθόρα και ανούσια κατάσταση. Είναι η επιλογή ενός καινούριου σχεδίου ζωής. Είναι η καταστροφή ενός κόσμου για χάρη ενός άγνωστου, προκλητικού και ίσως επικίνδυνου σύμπαντος. Είναι ένας νέος προορισμός στο χάρτη. Ένα ταξίδι, χωρίς καθορισμένα εισιτήρια, χωρίς προγραμματισμένη διαμονή, χωρίς αποσκευές.
Η φυγή μπορεί να αφορά κάθε έκφανση της ζωής μας. Φυγή από τη χώρα, από μία σχέση, από μία κατάσταση πραγμάτων, από μία κοινωνία. Υπάρχει η φυγή από τα συναισθήματα, η φυγή από τον πόνο, από τη βία, από την απαισιόδοξη πλευρά μας. Υπάρχει η φυγή από τον ίδιο μας τον εαυτό. Τότε, που θέλεις τόσο απεγνωσμένα να τα γκρεμίσεις όλα και να τα φτιάξεις ξανά. Με το δικό σου μοναδικό τρόπο. Καν' το. Ακόμη και αν δεν πετύχει, τουλάχιστον θα το έχεις ευχαριστηθεί.
Ακούω ανθρώπους που κυνηγούν πρώην σχέσεις, άλλους που θέλουν πίσω τη δουλειά που άφησαν, κάποιους που μετάνιωσαν για τις σπουδές που δεν έκαναν. Είναι τυχαίο που όλα αυτά είναι παρελθόν; Μήπως πρέπει να αφήνουμε τις καταστάσεις και τα πράγματα γύρω μας να κάνουν τον κύκλο τους; Να ακολουθούν την προδιαγεγραμμένη τροχιά τους και όταν αυτή ολοκληρωθεί να μπαίνουμε με κάθε μας μόριο, με όλη μας  τη ζωντάνια και αποφασιστικότητα στον επόμενο; Εξάλλου και η ζωή μας παραπέμπει σχηματικά σε μία ατέρμονη συγκέντρωση ομόκεντρων κύκλων.
Μπορεί φυγή από το παρελθόν να μην υπάρχει ή να μην είναι εφικτή,τουλάχιστον από άποψη μνήμης, απ' όλα τα άλλα όμως, από εκείνα που μας κουράζουν και μας βλάπτουν από εκείνα που μας παιδεύουν δυσάρεστα και μας κάνουν να αλλάζουμε χωρίς να βελτιωνόμαστε ή να αποκομίζουμε κάτι, από εκείνα που μας στοιχειώνουν σαν χρόνιοι εφιάλτες και από εκείνα που μας πνίγουν πρέπει να τρέχουμε μακριά...Ανεπιστρεπτί.-
***Με αγάπη.