Πάρε ένα επίδομα και εσύ! Μπορείς!!!

Αν είσαι ποδοσφαιρόφιλος, μάλλον, θα έχεις ακούσει πολλές φορές τη λέξη 'προθέρμανση'. Ήξερες, ωστόσο, ότι Ελληνική Υπηρεσία-μερικώς ιδιωτικοποιημένη εκείνη την εποχή- παρείχε επίδομα προθέρμανσης στους εργαζομένους της, το οποίο προϋπέθετε την προθέρμανση του υπηρεσιακού οχήματος μισή ώρα πριν τη χρήση από κάποιον εργαζόμενο στην υπηρεσία; Έμαθα πρώτη φορά χθες για την ύπαρξή του και με ντροπή-ή απορία,δεν έχω προσδιορίσει ακόμη πως- άκουσα από το στόμα του υπαλλήλου, ότι το κατάργησαν μόλις πρόσφατα οι Γερμανοί. Δε βρέθηκε τόσα χρόνια κανένας Έλληνας; Βέβαια, αν υπήρχε επίδομα κατάργησης των ανώφελων επιδομάτων, όλο και κάποιος θα παρουσιαζόταν..

Η εθνική υπερηφάνεια, την οποία γιορτάσαμε με μπακαλιάρο και σκορδαλιά, διαφέρει, άραγε, από την ιδιωτική υπερηφάνεια, την οποία γιορτάζουμε καθημερινά με τη διεκδίκηση και διατήρηση των έννομων και έλλογων συμφερόντων που αναλογούν στην ανθρώπινη φύση μας; Γιατί το συλλογικό, το οποίο συναποτελείται από το ατομικό δεν είναι ποτέ άξιο της προσοχής και της φροντίδας μας; Γιατί, όσοι επιδιώκουν να πετύχουν το ατομικό, δεν ρίχνουν και μία γρήγορη ματιά προς το συλλογικό κομμάτι των πραγμάτων και των καταστάσεων, προκειμένου να εξυπηρετήσουν, ούτως ή άλλως, εαυτούς και αλλήλους; Τι είδους επίδομα θα άλλαζε τη νοοτροπία των ανθρώπων που υποκύπτουν στα ατομικιστικά τους ένστικτα; Δηλώνουμε υπερασπιστές της χώρας, της πατρίδας, του τόπου μας, πες το όπως σου αρέσει, αλλά ταυτόχρονα προσπαθούμε με πενιχρές ικανότητες να ρουφήξουμε το διαθέσιμο πλούτο. Άραγε, ποιος μίλησε για ικανοποίηση μέσω των επαγγελματικών μας επιλογών; Ποιος αναφέρθηκε στην επαγγελματική ικανοποίηση, όταν στον ελληνικό δημόσιο τομέα οι φιλοδοξίες των εργαζομένων (της πλειοψηφίας, χωρίς αυτό να τιμά και τη μειοψηφία), αυξάνονται ανάλογα με τον αριθμό των αργιών; Από πότε η κουτοπονηριά, η εκμετάλλευση και η ιδιοτέλεια έγιναν φρονήματα;

Αν υπήρχε, ίσως, ένα επίδομα ανθρωπίνων σχέσεων, θα ήταν καλύτερος αυτός ο τόπος, θα ήταν άλλος, θα ήταν ευτυχισμένος; Αν υπήρχε επίδομα σκέψης, θα  σκεφτόμασταν και πιο έξυπνα; Αν υπήρχε επίδομα ειλικρίνειας, θα τολμούσαμε να πούμε τις αλήθειες που κρύβουμε; Αν καθιερωνόταν το επίδομα κατανόησης, θα εξυπηρετούσαμε με περισσότερη ευγένεια τον ηλικιωμένο ή το μετανάστη, τον αναλφάβητο ή τον αδαή; 

Αν είχαμε ανακαλύψει το επίδομα της αυτοαντίληψης, θα ήμασταν περισσότερο ικανοί να προσδιορίσουμε τον εαυτό μας σε σχέση με το πότε, το που, το γιατί, ή/και με ποιους. Το πρέπει να πούμε ή να κάνουμε κάτι, γιατί το χρονικό σημείο είναι πάντα δύσκολο να εντοπιστεί και να αξιοποιηθεί. Το που πρέπει να πάμε, γιατί είναι ακόμη πιο δύσκολο να βρούμε το σωστό μέρος όπου τα ιδανικά και οι αξίες μας θα έχουν θέση. Το γιατί είναι απλά μία προσωπική ερώτηση, που συνήθως θα έπρεπε να προηγείται χρονικά των πράξεων μας ανεξάρτητα από τον τόπο. Και το με ποιους είναι μία άλλη ιστορία, αφού συνήθως δε μπορούμε να κάνουμε ούτε τη σωστή επιλογή, ούτε τη σωστή πρόβλεψη και εκτίμηση.

Και μιας και τα επιδόματα πια περικόπτονται και νέα δεν προβλέπεται να διατεθούν, μπορούμε να εξάγουμε το ασφαλές επίδομα της συνέχισης των κληροδοτημένων συνηθειών; Γυρίσαμε τους δείκτες των ρολογιών και τώρα, εκτός από την άνοιξη (που κλιματολογικά δεν ήρθε ακόμη) περιμένουμε το Πάσχα, ή για την ακρίβεια, τις διακοπές του Πάσχα. Για ποιο λόγο μπορεί να περιμένει κανείς τις διακοπές;

Για την πολυπόθητη άδεια.

Τι να πρωτοκάνει ένα τριήμερο, τι να πρωτοκάνεις και εσύ κατά τη διάρκειά του, που να πρωτοπας και ποιον να πρωτοσυναντήσεις; Και αν νιώθεις ότι σου λείπει ύπνος πότε να προλάβεις να το χορτάσεις μέσα σε δύο νύχτες;  Αν δε σου αρέσει η δουλειά σου, μάλλον το Πάσχα θα είναι η μίνι απελευθέρωσή σου. Αν πάλι σου αρέσει, μάλλον θα τριγυρνάς με το laptop, to blackberry, to bluetooth και όποιον άλλο εκπρόσωπο του κόσμου των gadgets μπορεί να σε συνδέσει άμεσα με το γραφείο, το μαγαζί, την υπηρεσία κτλ ανα χείρας και πολύ πιθανόν να σπας τα νεύρα των υπολοίπων.

Για τη χιλιοστή προσπάθεια απώλειας κιλών.

Είτε 2 είναι τα περιττά σου κιλά, είτε 12 θα κάνεις την καινούρια, πολλά υποσχόμενη δίαιτα-αστραπή, θα πληρώσεις τρίμηνη συνδρομή στο κοντινότερο γυμναστήριο και θα κάνεις τα πάντα για να χωρέσεις σε ένα μικροσκοπικών διαστάσεων φόρεμα προκειμένου εκτός από τις λαμπάδες της Αναστάσεως να λάμψεις και εσύ. Και την επόμενη ημέρα να βρεθείς σε ένα τραπέζι στο οποίο-αν εκτιμάς τον κόπο σου δε θα φας τίποτα, αν όχι θα φας τα πάντα με άλλοθι.

Για να πας καμιά εκδρομή.

Γενικότερα, για να επισκεφθείς τους δικούς σου αν είσαι φοιτητής, για να κάνεις κανένα σύντομο ταξιδάκι με την οικογένεια ή με το αμόρε ή και μόνος σου ανάλογα με τις ανάγκες σου. Αν πάλι δεν είσαι τύπος ταξιδιάρης αλλά παραδοσιακός και εξοχικός θα βρεθείς σίγουρα σε ένα βουκολικό τοπίο, πνιγμένο στο πράσινο, ξεχασμένο από το Θεό και από τους χάρτες να στιφογυρνάς με τον παραδοσιακό τρόπο το αρνάκι στη σούβλα.

Για να κάνεις όσα δεν πρόλαβες.

Να ετοιμαστείς για τη διπλωματική σου, να βγεις στα νέα στέκια που ξεμύτισαν στη γειτονιά σου κ δεν το πήρες είδηση, για να κάνεις μαραθώνιους προβολής ταινιών, για να δεις τα πάντα σε επανάληψη στην τιβί, για να διαβάσεις εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία, να ξεσκονίσεις τα προφίλ των φίλων σου στο facebook, για να πας για ψώνια, να πάρεις δώρα σε όλους, να συμμαζέψεις το σπίτι, να βρεις καινούργιο σπίτι, να κάνεις καμιά βόλτα με το ποδήλατο και τόσα άλλα.

Για να θυμηθείς όσα ξέχασες ή για να ξεχάσεις ότι θυμάσαι.

Για να απαλλαγείς από τον καθημερινό τυφώνα ειδήσεων, από ανθρώπους που σε θυμώνουν, από εκείνους που σε αγχώνουν, για να λύσεις παρεξηγήσεις και προβλήματα χρόνων με άλλοθι το 'είναι μέρες αγάπης', για να κάνεις μία κουβέντα με τον εαυτό σου, να δεις αν θα συνεχίσεις τον ίδιο δρόμο ή αν θα ψάξεις για καινούργια μονοπάτια.
Ότι και αν κάνεις, πες πως δίνεις ένα (ή περισσότερα) επίδομα(τα) στον εαυτό σου...Θα βρεις πολλούς λόγους για τους οποίους το αξίζεις!