Πότε η καλύτερη συμβουλή είναι να μην ακούς καμία συμβουλή.

Οι άνθρωποι είμαστε ατελή πλάσματα, γεμάτα φιλοδοξίες και πάθη, προκαθορισμένα να αγνοούμε το δέον και το πρέπον και εξαναγκασμένοι από την ίδια μας τη φύση να αποπροσανατολιζόμαστε στο βαθμό που τα συμφέροντα και οι προσωπικές μας ανάγκες μας επιτρέπουν. Είμαστε άνθρωποι όμως, χαριτωμένοι και γεμάτοι προνόμια και προσόντα, ταλέντα και ευφυΐα. Η καθημερινότητα, ωστόσο, αποδεικνύει πως σε αυτόν τον τόπο, τον παρα-λουσμένο από τον ήλιο και τον κακομαθημένο από τη δημοκρατία, η ευφυΐα δεν είναι παρά ένα περιορισμένο είδος που φθείρεται με την πάροδο των χρόνων και συμπαρασύρει σε αυτή την πορεία φθοράς και όποιον άνθρωπο επιθυμεί να πράξει το αυτονόητο.

Κωμικοτραγική είδηση της ημέρας: Απέρριψαν αίτηση για υιοθεσία παιδιού με την αισχρή δικαιολογία ότι οι υποψήφιοι γονείς είναι χορτοφάγοι. Απορία δική μου: Θα την απέρριπταν με την ίδια συλλογιστική πορεία, ακόμη και αν οι αιτούντες τρέφονταν καθημερινά με junk food; Λέμε τώρα... Πως γίνεται οι διατροφικές συνήθειες να είναι ικανές να στερήσουν από ένα βρέφος την οικογενειακή θαλπωρή; Είναι δυνατόν τα ιδρύματα στη χώρα μας να έχουν εξελιχθεί και βελτιωθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε  να  είναι προτιμότερα από μία χορτοφαγική οικογένεια;

Η ελευθερία του ενός τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Ωραία ακούγεται αυτό. Μεγαλεπήβολα και εξισορροπητικά. Πάνε χρόνια από τότε που έχασε τη σημασία του. Και θα περάσουν πολλά χρόνια για να θελήσει κανείς να την αναζητήσει μέσα στις κατά τα άλλα ευνομούμενες κοινωνίες και τα δικαιϊκά συστήματα που μας περιβάλλουν γεμάτα από ανθρώπινες φιλοδοξίες. Γιατί και η τέχνη της κυβέρνησης (και της διακυβέρνησης) περιέχει μόνο απλή, ανόθευτη ανθρώπινη φιλοδοξία σχεδόν υβριστικά διακείμενη προς τον άνθρωπο.

Προσπάθησε στη ζωή σου να κάνεις ότι καλύτερο μπορείς και δείξε σεβασμό στον ταπεινό συνάνθρωπό σου. (Strive in your life to do the best you can and show respect to your fellow man). Ωραίο και inspirational και αυτό, αλλά, δε ξεκαθαρίζει ο ποιητής τρία πράγματα. Να κάνεις ότι μπορείς για ποιόν; Είναι ατομοκεντρικός ή ανθρωποκεντρικός ο προσανατολισμός; Να κάνεις ότι καλύτερο μπορείς χρησιμοποιώντας κάθε μέσο και επιφέροντας κάθε πιθανή συνέπεια; Γιατί όλες οι προσπάθειες, έχουν κόστος. Και συγκεκριμένα, οι υπερπροσπάθειες που γίνονται εγχειρήματα ζωής έχουν κυρίως ένα μεγάλο ηθικό κόστος που κανείς ποτέ δεν επιθυμεί να πληρώσει. Και τρίτον, πρέπει να δείχνω σεβασμό μόνο στον ταπεινό συνάνθρωπο; Με ποια μονάδα μετριέται η ταπεινότητα του συνανθρώπου, ώστε να μπορώ ανα πάσα στιγμή να επιδεικνύω την ποσότητα σεβασμού που χρειάζεται; Γιατί, όχι, ηθικό πρότυπο δεν είμαι σε καμία περίπτωση. Κανείς δεν είναι έτσι απλά. Και όχι πάντα. Και φυσικά, αν διαθέτω και εγώ μέσα μου, έστω και μία μικρή φιλοδοξία θα κάνω τα πάντα για να πω με περηφάνια έπειτα ότι έκανα ότι καλύτερο μπορούσα.

Επομένως, ΠΑΝΤΑ η καλύτερη συμβουλή είναι να μην ακούς καμία συμβουλή. Η τέχνη του να είναι κανείς άνθρωπος είναι από μόνη της ένα μεγάλο ταλέντο. Φθάνει η φιλοδοξία του ανθρώπου να μη ξεπεράσει την ευφυΐα του.