Τρίτη, Απριλίου 19, 2011

Απάτη στη Μπουρκίνα Φάσο.

Ανοίγοντας σήμερα, πρωί-πρωί, το e-mail μου διασκέδασα απίστευτα με το μοναδικό μου spam. Τόπος προέλευσης η Μπουρκίνα Φάσο και αποστολέας ένας τύπος από την τράπεζα της Ουαγκαντούγκου, ο οποίος μου πρότεινε να μοιραστούμε την αζήτητη κληρονομιά ενός ατυχήσαντος ανθρώπου που έπεσε θύμα αεροπορικού δυστυχήματος. 16 εκατομμύρια ευρώ το ποσό και το αντάλλαγμα του Μπουρκινέζου 65% του ποσού. Τέλειο;;; Ήμουν για σήμερα επιλαχούσα-μάλλον όχι η μοναδική- για συνεργασία σε απάτη. Τελικά, η Δυτική Αφρική κρύβει πολλές εκπλήξεις.
Η απάτη. Συνήθως, ως απάτη ορίζει ο άνθρωπος αυτό που θεωρεί πεπραγμένο με δόλο και πονηριά προκειμένου να λάβει ως παράγωγο το επιδιωκόμενο, το αναγκαίο για τον ίδιο, το επιθυμητό. Η απάτη ταιριάζει πολύ με την παραπλάνηση. Και παραπλανεί κανείς με πολλούς τρόπους. Οικονομικά, συναισθηματικά, επαγγελματικά, πολιτικά και δε συμμαζεύεται...
Πως καταλαβαίνει κανείς την απάτη; Πως μπορεί να ξεχωρίσει κανείς την αλήθεια από το ψέμα ή το ψέμα από αυτό που θέλει να ακούσει; Ποια απάτη είναι χειρότερη; Ποια πονάει πιο πολύ; Έχει η κοροϊδία διαφορά; Χτίζεις ξανά εμπιστοσύνη μέσα από την παραπλάνηση; Μπορείς να ξεκινήσεις κάτι με δόλο και ξαφνικά να το μετατρέψεις σε μοναδική και ειλικρινή αλήθεια; Γιατί νομίζω πως την αλήθεια την αλλοιώνει κανείς πιο εύκολα. Για να πούμε και την αλήθεια, η αλήθεια δεν είναι και το ωραιότερο πράγμα του κόσμου.
Ήρωες καθημερινών και τραγελαφικών καταστάσεων οι άνθρωποι. Άνθρωποι με διάθεση για ζωή που η αλήθεια των άλλων τους εμπαίζει. Άνθρωποι που ακούν και κατανοούν, συμφωνούν και επικροτούν ακόμη και αν ξέρουν πως η αλήθεια είναι τόσο ψεύτικη και παραπλανητική. Μα πως να αγνοήσει κανείς την ευτυχία; Ακόμη και την παροδική, τη στιγμιαία, την απλοϊκή και την ακούραστη; 
Και εκεί που είπα, η φάρσα τελείωσε, λαμβάνω και άλλο εισερχόμενο μήνυμα, αυτή τη φορά με μεγαλύτερο ποσό (αφού δεν είδαν ανταπόκριση με τα 16, μου προσφέρουν 25 εκατομμύρια) και βέβαια αυτή τη φορά από άλλο στέλεχος της Τράπεζας. Και διασκέδασα πολύ. Πως γίνεται η απάτη να με διασκεδάζει; Γιατί μόνο ένα είδος της; Γιατί να μη μπορεί το περιορισμένων δυνατοτήτων μας μυαλουδάκι να αντιληφθεί και να διαχειριστεί διαφορετικά τα παραπλανητικά δεδομένα του περιβάλλοντος μας; Γιατί η απάτη γεννά μόνο θυμό και απογοήτευση; Γιατί η απάτη είναι μέρος της αλήθειας μας;
Ενδεχομένως και να μην είναι έτσι. Ενδεχομένως και οι απάτες να είναι μικρές ασήμαντες λεπτομέρειες που εμποδίζουν μεγάλα προβλήματα να αναδυθούν και να πληγώσουν περισσότερο. Ενδεχομένως και οι απάτες να μην υπάρχουν, απλώς οι συγκυρίες να καθιστούν τα ψέμματα μία προσωρινή αλήθεια. Αυτή που πιστεύει ο καθένας την ώρα που τη εκφράζει. Γιατί και το κάθε ψέμμα, είναι για ένα δεδομένο χρονικό διάστημα μία αλήθεια.
Η διάρκεια της απάτης καθορίζει τη φύση της. Η ποιότητα της απάτης καθορίζει το μέγεθος του πόνου και των γενικότερων συνεπειών. Η ποιότητα των ανθρώπων ορίζει τα χαρακτηριστικά της απάτης. Τι ορίζει όμως τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων; Εάν κάποιος βρίσκει το σημείο ισορροπίας του μέσα από μία απάτη...Εάν κάποιος βρίσκει την ευτυχία μέσα από πολλές μικροαπάτες τις οποίες είτε προκαλεί, είτε υφίσταται...Εάν κάποιος κάνει καριέρα αξιοποιώντας απάτες και μεθόδους εξαπάτησης...Εάν...Τότε ποιός είναι τόσο αληθινά αληθινός για να τον κρίνει;
Μπορούμε να παραμερίσουμε μερικές απάτες. Μπορούμε όμως να υποκύψουμε άφοβα σε μία. Στην απάτη των ονείρων. Και αυτή δεν την ορίζει κανείς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.