Ο μέντοράς μου πνίγηκε σε μια κουταλιά απογοήτευσης.

Για να πάει κανείς μπροστά στη ζωή του, θα κληθεί να παρουσιάσει τρία ελκυστικά προσόντα:

1. Δουλειά.

2. Μυαλό.

3. Τύχη.

Εάν τσεκάρεις και τις 3 επιλογές, τότε σίγουρα είσαι ο καλύτερος αλλά, δεν είσαι αρκετά καλός.

Ο καθοριστικός παίκτης σε αυτή την παρτίδα είναι οι γνωριμίες σου, τα connais, people you know, πες το όπως θες, γενικά αυτό που αναγνωρίζεται ως ο κύκλος ενός ατόμου, φιλικά διακείμενου προς το κοινωνικό σύνολο. Ο λόγος δεν αφορά καθόλου σε λάδωμα/χρηματισμό/μίζα-ρισμα μελών αυτού του κύκλου, με σκοπό την άμεση και αποτελεσματική εξυπηρέτηση ίδιων συμφερόντων και την επακόλουθη εξαφάνισή τους από προσώπου γης, ώστε να μη χρειαστεί να ανταποδώσουν τη χάρη. Ο λόγος στρέφεται απόψε, γύρω από τους μέντορες. Εκείνους τους πολύπαθους ξερόλες που έχουν μία γνώμη για όλα όσα σε ταλανίζουν και την εκφράζουν πάντα τη στιγμή που σκέφτεσαι με τι κόμπο να δέσεις τη θηλιά.

Αν οι μέντορες, ήταν ικανοί και αποτελεσματικοί, κανένα κράτος δε θα ήταν έρμαιο των οικονομικών δυσχερειών, ούτε υπόλογο απέναντι στους πολίτες του για λανθασμένους πολιτικούς χειρισμούς. Απόδοση 999 προς 1.

Αν οι μέντορες είχαν τη διπλάσια πείρα από εμάς τους ταπεινούς καθοδηγούμενους, καμία σχέση δε θα είχε προβλήματα και κρίσεις κυμαίνουσες μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.

Απόδοση 999 προς 1.

Αν οι μέντορες είχαν μυαλό ή τύχη, κανείς από εμάς δε θα είχε δουλειά. Εκτός και αν η βλακεία-ουπς! συγνώμη-η φιλευσπλαχνία ήθελα να πω, αυτών των καλών μα σπάνιων ανθρώπων, τους καθιστούσε ετερότροφους οργανισμούς, παρασιτικά ζώντες από την επιτυχία των καθοδηγούμενών τους. 

Απόδοση 999 προς 1.

Αν οι μέντορες είχαν και δέκα γνωριμίες ισχυρότερες από τις δικές μας, είμαι σχεδόν βέβαιη πως θα ήταν καλεσμένοι στην Oprah στη θεματική εκπομπή "τα κοινωνικά φαινόμενα-παράδοξα".

Απόδοση απεριόριστη και απροσδιόριστη, γιατί νομίζω πως σύντομα η  εν αγνοία της και εξ αποστάσεως καθοδηγήτριά μου, θα συνταξιοδοτηθεί και ίσως να ασχοληθεί σοβαρά με τον Πρόεδρο.

Αν πραγματικά, έπιανε κανείς μία από αυτές τις δελεαστικές, όσο και ουτοπικές αποδόσεις, τότε νομίζω πως και εγώ θα μπορούσα να κάνω τους μέντορες μου περήφανους.

Για την ώρα, θεωρώ μεγάλη τύχη να μπορεί κανείς να διακρίνει την ικανότητα της ορθής και ανιδιοτελούς καθοδήγησης, σε κάποιον γνωστό ή λιγότερο γνωστό συνάνθρωπό του. Τουλάχιστον, στην αρχή, σου δίνει έμπνευση.