Αν με ρωτούσε κάποιος, πού θα ήθελα να βρίσκομαι αυτή τη στιγμή, θα είχα σίγουρα δεκάδες προορισμούς να αναφέρω. Αν πάλι με ρωτούσε με ποιους, θα είχα δεκάδες ονόματα να αναφέρω, με ιδιαίτερη βέβαια προτίμηση σε κάποιους από αυτούς. Αν με ρωτούσε, όμως, τι θα ήθελα να κάνω, θα μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο να απαντήσω. Μου είναι αδιανόητο σχεδόν, το να συνδυάσω και τους τρεις αυτούς παράγοντες(χρόνο, τόπο και πρόσωπα) και να έχω τα επιθυμητά αποτελέσματα. Οπότε καλύτερα να με 'βομβαρδίζουν' οι εκπλήξεις, παρά η απογοήτευση. Γιατί ποτέ δεν είμαι εκεί που θέλω, όταν θέλω και ποτέ δε βρίσκω αυτούς που θέλω, όταν τους θέλω. Και θα μου πεις, ρε κοπελιά, διάβασε λίγο feng shui ή στρώσε το timing σου.Oh yeah, i know...
Η WWF έχει την υποψία (βεβαιότητα είναι, αλλά ας μη σας τρομάξω άδικα), ότι κινδυνεύουμε άμεσα από αυτοκαταστροφική μανία. Ο κάθε πολίτης σπαταλά καθημερινά μιάμιση φορά περισσότερη ενέργεια από την ποσότητα που η γη έχει τη δυνατότητα να παράγει. Η απορία είναι σχεδόν περιττό να διατυπωθεί. Γιατί;αφού όλοι ξέρουμε. Εδώ εισέρχεται η έννοια της νομιμοποίησης. Η συνήθεια δύσκολα μεταβάλλεται. Ακόμη και αν αρχίσουμε να ανακυκλώνουμε, είμαστε ικανοί να σπαταλάμε περισσότερο χαρτί μόνο και μόνο για να γεμίζουμε τον ειδικό κάδο ανακύκλωσης. Μοιάζει με σχολικό διαγωνισμό, όποιο παιδάκι φέρει τα περισσότερα, κερδίζει. Μόνο που σ'αυτη την περίπτωση οι καραμέλες έχουν γεύση διοξειδίου. Και δε νομίζω ότι είναι από τις γεύσεις που προτιμάς, τι λες;
Ο καιρός είναι ιδανικός.Για αλλαγή στη διακόσμηση του δωματίου(ίσως ήρθε και η ώρα να 'κατεβάσω' τα χειμωνιάτικα, αν και είμαι σίγουρη πως δε θέλω ακόμη). Για ζεστό ποπ κορν και αγαπημένες ταινίες. Για θαρραλέα ποδηλατάδα μεσα στη βροχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.