Ημέρα γενεθλίων. Για κάποιους αυτή είναι μία μέρα ξέφρενης διασκέδασης, για κάποιους άλλους μία ακόμη βαρετή βραδιά με άπειρα τηλεφωνήματα και posts στο fb, άλλοι ανυπομονούν και άλλοι κρύβονται( ίσως για να γλιτώσουν το κέρασμα ή για να αποφύγουν δήθεν ευγένειες από εξαφανισμένους φίλους), κάποιοι άλλοι τρέχουν να ανανεωθούν για να ξεγελάσουν το χρόνο, άλλοι απλώς βάζουν τα καλά τους και περιμένουν τη ζεστή παρεϊστικη ατμόσφαιρα να ζεσταθεί, όπως πάντα. Παντοτινοί δεν είναι και οι φίλοι άλλωστε; Μην κοιτάς που μερικοί την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια όταν τους χρειάζεσαι.Όχι, αυτοί σε καμία περίπτωση δεν παύουν να είναι φίλοι. Απλώς δεν έχουν χρόνο.καταλαβαίνεις...Πίσω στο θέμα μας όμως.
Ξέρεις ποιά κατηγορία ανθρώπων θαυμάζω; Εκείνους που σταματούν το χρόνο στη συγκεκριμένη ημέρα, εκείνους που παίρνουν όσο κουράγιο έχει απομείνει στα μύχια της ψυχής τους και αποφασίζουν να κάνουν όλα όσα ονειρεύτηκαν και δεν πρόλαβαν ακόμη, όσα φοβήθηκαν και όσα αρνήθηκαν, όσα τους απαγόρευσαν και όσα τους στέρησαν.Είναι θαρραλέοι,δε νομίζεις; Αυτοί είναι πάντα νέοι.Πάντα πρόθυμοι. Πάντα πλήρεις. Πάντα ευτυχισμένοι;;;
Είναι όμορφα τα δώρα των φίλων τη μέρα αυτή. Και δεν αναφέρομαι σε υλικά αγαθά. Είναι όμορφο να μαζέυονται για να σου ευχηθούν, τα γέλια, τα νέα που έχετε να μοιραστείτε, το φαγητό και το κρασί, σου δηλώνουν ότι θα είναι εκεί και αυτή η χρονιά, θα είναι δίπλα σου..Μου θυμίζει υπόσχεση η συρροή ευχών. Άλλο αν εσύ τους παρατάς για ένα άλλο πάρτυ, εκείνου του φίλου που δε σου ευχήθηκε καν. Αλλά anyway...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.