Όταν τρόμαξε ο Γιούνγκερ...

Φαντάσου ένα πολύ πετυχημένο (θεωρητικά, εξού και το 'φαντασιακό' στοιχείο) γάμο. Φαντάσου μία πολύτεκνη οικογένεια με αρκετά μεγάλο αριθμό συγγενικώ προσώπων τριγύρω. Φαντάσου, ότι τα μέλη της οικογένειας δεν μαλώνουν ποτέ και πως κανένα πρόβλημα δεν ταλανίζει την οικογενειακή γαλήνη και θαλπωρή. Φαντάσου, ακόμη, ότι όλα τα μέλη εργάζονται και είναι εξαιρετικά ικανοποιημένα από την επαγγελματική τους δραστηριότητα. Όλοι διαθέτουν επιπλέον δημιουργικές ή διασκεδαστικές δραστηριότητες, μερικές κοινές και κάποιες άλλες απλώς κοινότυπες. Φαντάσου πως όλοι ζουν κάτω από την ίδια, ευάερη και ευήλια στέγη. Ο γάμος, μπορείς να φανταστείς πως έγινε με τις ευλογίες όλων, με πολυτέλεια και καμάρι, με δημοσιότητα και αδημονία. Φαντάσου πως υπάρχει κάπου και ένα προγαμιαίο συμβόλαιο, με ευνοικούς κατά βάση όρους και για τα δύο μέλη και μερικά ψιλά γράμματα, τα οποία αφού ο γάμος είναι ιδιαίτερα πετυχημένος, δεν απασχολούν κανέναν. Φαντάσου, την πορεία του ζευγαριού. Μία αδιάκοπη πρόοδο, ατελείωτα κατορθώματα εντός και εκτός, ένα ισχυρό όνομα στην κοινωνία και μία δυνατή οικονομική παρουσία στον ευρύτερο περιβάλλοντα χώρο. Φαντάσου ότι το ζευγάρι διαθέτει πληθώρα φίλων και γνωστών, τους οποίους υποδέχεται συχνά πυκνά σπίτι του και μαζί περνούν καταπληκτικά. Όλα φαντάσου τα τέλεια. Τόσο τέλεια για την ακρίβεια, όσο δεν έχεις φανταστεί. Και ξαφνικά, το τέλος. Φαντάσου την οικογένεια διαλυμένη, τους φίλους απόμακρους και διστακτικούς, τα παιδιά απεγνωσμένα, όλα τα μέλη άνεργα και το κοινωνικό προφίλ κατακερματισμένο. Το διαζύγιο απέχει από αυτό που θα έλεγε κανείς κοινή συναινέσει και οι συγγενείς είναι έτοιμοι για τον απαιτούμενο σχολιασμό. Και τα τηλέφωνα παίρνουν φωτιά. Και τώρα θυμίσου και τα ψιλά γράμματα. Αυτά που δεν ορίζει, δεν προβλέπει, δε διασφαλίζει κανένας συμβιβασμός.

Πάμε πάλι...

Φαντάσου την Ευρωπαϊκή ένωση. Φαντάσου τα κρατη-μέλη που περήφανα προσχώρησαν στο μεγάλο σχέδιο της ειρηνικής διαβίωσης και γειτνίασης, έχοντας προσανατολιστεί στο σχέδιο της οικονομικής ολοκλήρωσης. Φαντάσου τους συγγενείς που εμφανίστηκαν σταδιακά υπό τη διαδικασία της προσχώρησης. Φαντάσου τους φίλους και τους γνωστούς, κράτη πέρα από τον ατλαντικό ή στα βάθη της ανατολής. Φαντάσου όλους αυτούς να υπογράφουν ένα σύμφωνο σταθερότητας, παραμερίζοντας τη δική τους εσωτερική αστάθεια. Φαντάσου την πορεία της ένωσης, με συνθήκες, με αναθεωρήσεις, βίβλους, εγκυκλίους και αποφάσεις, με συμφωνίες εκατομμυρίων και άλλες ακόμη σημαντικότερες, τις συμφωνίες κύρους. Και τώρα θυμίσου, καμία συνθήκη δεν ορίζει, δεν προβλέπει, δε διασφαλίζει τη σταθερότητα. 

Φαντάσου ένα κολοσσιαίο εγχείρημα που απέτυχε στα ψιλά γράμματα λόγω ασυνεννοησίας, πολιτικής υστεροφημίας και εγωισμού. Και θυμίσου τη μέρα που τρόμαξε ο Γιούνγκερ. Δεν είναι καθόλου καλή μέρα...