Προχθές είχε πανσέληνο. Και όπως είπαν οι ειδήμονες του αστρολογικού χώρου, πρόκειται για την πιο σκληρή πανσέληνο μετά το 1993. Δε θυμάμαι τι έγινε τότε, πάντως δε θυμάμαι να έγινε και κάτι ιδιαίτερα τρομακτικό ή εξαιρετικά συγκλονιστικό. Σήμερα και τι δε γίνεται...Ο κόσμος καίγεται και πραγματικά, όσο και αν κατηγορούν την πανσέληνο για αυτό, μάλλον, κάτι άλλο είναι υπεύθυνο. Δεν είναι τέλεια η αίσθηση που αποκτά κανείς όταν αφήνει τα πάντα στην τύχη ή την ατυχία του; Και πόσο άσχημα νιώθει ο ίδιος άνθρωπος, όταν συνειδητοποιεί ότι θα μπορούσε να είχε κάνει κάτι, να είχε αποτρέψει κάτι άλλο, ότι θα μπορούσε να έχει αποκτήσει πολλά περισσότερα, πολύ καλύτερα, πολύ πιο ταιριαστά στις δικές του προσωπικές επιδιώξεις...
Άνοιξα την πόρτα του σπιτιού και τι βρήκα; 'Παρηγοριά για τους καταθλιμμένους' έγραφε το χαρτάκι. Ένα μικρό χαρτάκι που μόνο στη θέα του προκαλεί κατάθλιψη, με ένα θλιμμένο πρόσωπο και σκούρα χρώματα...Βγήκαν στο δρόμο οι άνθρωποι και μαζεύουν τους τεθλιμμένους συνανθρώπους...Μα αλήθεια, στο διπλανό σπίτι, στο διπλανό δωμάτιο, στη διπλανή καρέκλα δεν έχεις προσέξει κανέναν; Η κατάθλιψη φαίνεται, δεν είναι ανάγκη να περισυλλέγει κανείς τους ασθενείς έτσι. Το κράτησα, ωστόσο, το φυλλάδιο. Το έβαλα και σε περίοπτη θέση. Γιατί, δε ξέρω ακόμη.
Η δημοκρατία. Πολίτευμα. Το πολίτευμα ως έννοια διαφέρει από το πολιτικό σύστημα. Ωστόσο, κανένα πολίτευμα και κανένα πολιτικό σύστημα δε διαφέρει από το άλλο, όταν ασκείται από τους ίδιους ανθρώπους, με την εφαρμογή των ίδιων πρακτικών και βασιζόμενο στις ίδιες αντιλήψεις και θεωρητικές προσεγγίσεις. Αν σκεφτεί κανείς πως η θεωρητική προσέγγιση της εποχής μας είναι κατηγορηματικά μία, η αρχή του πλουτιζειν αιωνίως, τότε δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πως και οι δημοκρατίες του κόσμου είναι όλες ίδιες, αδιάφορα σε ποιά γωνιά του εφαρμόζονται. Δημοκρατία είναι η άσκηση της εξουσίας από το δήμο, το λαό. Αλήθεια, ποια κοινωνία διαθέτει λαό τόσο καλά και ηθικά αναθρεμμένο, ώστε να μπορεί να του εμπιστευθεί τη διαχείριση των εσωτερικών και εξωτερικών της θεμάτων; Μιλώντας για άσκηση εξουσίας είναι προφανές, πως η εποχή μας διαθέτει το ισχυρότερο όπλο στους ηλιθιότερους ανθρώπους για τη επιβολή των απόψεων και των πολιτικών τους. Μπορεί το πρόσωπο που ηγείται να σου φαίνεται χαζό, ωστόσο, ο μηχανισμός που έχει στηθεί πίσω από αυτό το πρόσωπο-για χάρη αυτού του προσώπου-μπορεί και να είναι ο ισχυρότερος μηχανισμός που συστήθηκε ποτέ. Μπορεί. Μπορεί όμως και να είναι η μεγαλύτερη αποτυχία, το πιο γελοίο φιάσκο όλων των εποχών. Πιστεύεις ότι θα το μάθεις ποτέ;
Θα μπορούσε να πει κανείς πως η σύγχρονη κατάθλιψη είναι προϊόν των εξωτερικών ερεθισμάτων που δεχεται ο άνθρωπος συνεχώς και χωρίς φίλτρα προστασίας της σκέψης του. Μήπως το φυλλάδιο μου φανεί χρήσιμο τελικά; Γιατί καμιά φορά νιώθουμε ασφάλεια και ευτυχία, ενώ όλα θα έπρεπε να μας οδηγούν σε κάτι λιγότερο ζοφερό. Και συνήθως η προσγείωση από τα σύννεφα δεν κάνει κανέναν άνθρωπο, ούτε ευτυχή, ούτε ασφαλή...Μήπως είχαν δίκιο, όσοι φώναζαν το Μάη του '68, ''Μην εμπιστεύεσαι κανέναν πάνω από 17 (trau niemand ab 17)'';
Άνοιξα την πόρτα του σπιτιού και τι βρήκα; 'Παρηγοριά για τους καταθλιμμένους' έγραφε το χαρτάκι. Ένα μικρό χαρτάκι που μόνο στη θέα του προκαλεί κατάθλιψη, με ένα θλιμμένο πρόσωπο και σκούρα χρώματα...Βγήκαν στο δρόμο οι άνθρωποι και μαζεύουν τους τεθλιμμένους συνανθρώπους...Μα αλήθεια, στο διπλανό σπίτι, στο διπλανό δωμάτιο, στη διπλανή καρέκλα δεν έχεις προσέξει κανέναν; Η κατάθλιψη φαίνεται, δεν είναι ανάγκη να περισυλλέγει κανείς τους ασθενείς έτσι. Το κράτησα, ωστόσο, το φυλλάδιο. Το έβαλα και σε περίοπτη θέση. Γιατί, δε ξέρω ακόμη.
Η δημοκρατία. Πολίτευμα. Το πολίτευμα ως έννοια διαφέρει από το πολιτικό σύστημα. Ωστόσο, κανένα πολίτευμα και κανένα πολιτικό σύστημα δε διαφέρει από το άλλο, όταν ασκείται από τους ίδιους ανθρώπους, με την εφαρμογή των ίδιων πρακτικών και βασιζόμενο στις ίδιες αντιλήψεις και θεωρητικές προσεγγίσεις. Αν σκεφτεί κανείς πως η θεωρητική προσέγγιση της εποχής μας είναι κατηγορηματικά μία, η αρχή του πλουτιζειν αιωνίως, τότε δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πως και οι δημοκρατίες του κόσμου είναι όλες ίδιες, αδιάφορα σε ποιά γωνιά του εφαρμόζονται. Δημοκρατία είναι η άσκηση της εξουσίας από το δήμο, το λαό. Αλήθεια, ποια κοινωνία διαθέτει λαό τόσο καλά και ηθικά αναθρεμμένο, ώστε να μπορεί να του εμπιστευθεί τη διαχείριση των εσωτερικών και εξωτερικών της θεμάτων; Μιλώντας για άσκηση εξουσίας είναι προφανές, πως η εποχή μας διαθέτει το ισχυρότερο όπλο στους ηλιθιότερους ανθρώπους για τη επιβολή των απόψεων και των πολιτικών τους. Μπορεί το πρόσωπο που ηγείται να σου φαίνεται χαζό, ωστόσο, ο μηχανισμός που έχει στηθεί πίσω από αυτό το πρόσωπο-για χάρη αυτού του προσώπου-μπορεί και να είναι ο ισχυρότερος μηχανισμός που συστήθηκε ποτέ. Μπορεί. Μπορεί όμως και να είναι η μεγαλύτερη αποτυχία, το πιο γελοίο φιάσκο όλων των εποχών. Πιστεύεις ότι θα το μάθεις ποτέ;
Θα μπορούσε να πει κανείς πως η σύγχρονη κατάθλιψη είναι προϊόν των εξωτερικών ερεθισμάτων που δεχεται ο άνθρωπος συνεχώς και χωρίς φίλτρα προστασίας της σκέψης του. Μήπως το φυλλάδιο μου φανεί χρήσιμο τελικά; Γιατί καμιά φορά νιώθουμε ασφάλεια και ευτυχία, ενώ όλα θα έπρεπε να μας οδηγούν σε κάτι λιγότερο ζοφερό. Και συνήθως η προσγείωση από τα σύννεφα δεν κάνει κανέναν άνθρωπο, ούτε ευτυχή, ούτε ασφαλή...Μήπως είχαν δίκιο, όσοι φώναζαν το Μάη του '68, ''Μην εμπιστεύεσαι κανέναν πάνω από 17 (trau niemand ab 17)'';
WOW!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλή ανάρτηση!
Όμως στην πρώτη σου "μπλε" ερώτηση θα διαφωνήσω...
Δεν είναι τέλεια η αίσθηση του να αφήνεις τα πάντα στην τύχη σου...
Προσωπικά προτιμώ να αισθάνομαι υπαίτιος για ότι μου έχει συμβεί και θα μου συμβεί στο μέλλον. Αν βάζεις τον εαυτό σου στην διαδικασία, αν τότε το έκανα έτσι ή αλλιώς κτλ αρχίζεις και χάνεσαι στο άπειρο των χαμένων επιλογών...
Todays Highlights
κανένα πολιτικό σύστημα δε διαφέρει από το άλλο, όταν ασκείται από τους ίδιους ανθρώπους
Και στην δεύτερη "μπλε" ερώτηση, δεν θα διαφωνήσω καθόλου...
cheers!
όλες οι μπλε ερωτήσεις είναι ειρωνικές.λιγουλάκι...οπότε καλά κανεις και διαφωνείς φίλε μου. Η ροζ πάλι δεν είναι καθόλου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρετώ και ευχαριστώ για την κριτική, με βάζεις σε σκέψεις!!!