Η άγνοια και το άτυπο άβατο των θεωριών.

Μέχρι τώρα στη ζωή μου αγνοούσα πολλά χρήσιμα πράγματα. Όπως τον Chris Evans για παράδειγμα. Αλλά εντάξει, το πρώτο σοκ το ξεπέρασα. Και μετά διαφώνησα με το συνάδελφο, ο οποίος ξεστόμισε το ''so what'' κοιτώντας τον. Δε θα μου καταστρέψεις εσύ τα σχέδια γάμου αγαπητέ!!!

Αγνοούσα, επίσης, ότι για να χρησιμοποιήσει κανείς μία λέξη δίπλα σε μία άλλη, χρειάζεται έγγραφη άδεια από τους αποφοίτους των αντίστοιχων σχολών. Γιατί νομίζω ότι, καταρχήν, ο σαρκασμός, ο εμπαιγμός, η διακωμώδηση των καταστάσεων και η γελοιοποίηση φαινομένων, τα οποία δεν προσβάλλουν πρόσωπα, δε θίγουν συγκεκριμένους ανθρώπους ή κοινωνικές ομάδες, δε χρειάζονται μια ιδιαίτερη ορολογία, αλλά έχουν τη χαρά να εκμεταλλεύονται όλα τα μέρη του λόγου, σε όποια μορφή θέλουν και να πιάνονται από όπου μπορούν (ρήματα, ομαλά και ανώμαλα, επίθετα, ουσιαστικά και ανούσια, υποκείμενα, αντικείμενα και παρακείμενα κτλ κτλ...) Για να σου δώσω μία εικόνα από αυτό που έχω μέσα στο κεφάλι μου. Αν πάς σε μία χώρα όπου δεν έγινε ποτέ καμία σύρραξη τα τελευταία 80 χρόνια και φωνάξεις 'Πόλεμος', τότε θα τρέξουν όλοι πανικόβλητοι. Αν πας σε μία χώρα, όπου ήδη γίνεται πόλεμος, βγεις μεσα στο πλήθος που τρέχει να σωθεί και εκείνο που μάχεται και φωνάξεις ακριβώς την ίδια λέξη, αναμένω πως κανείς δε θα σου δώσει σημασία. Λανθασμένη επιλογή χρονικής στιγμής, όπως θα σου πω παρακάτω.

Επίσης, αγνοούσα ότι οι λέξεις ή οι διαδικασίες που εκπροσωπούν, έχουν κατοχυρωθεί μόνο από μία επιστήμη ή έναν επιστήμονα-δήθεν επαΐοντα-λατρευόμενο από τους ακόλουθούς του. Νόμιζα και νομίζω ακόμη, ότι μία λέξη, αποκτά τη σημασία που της δίνει η στιγμή κατά την οποία εκστομίζεται, ο τρόπος εκφοράς της, η θέση που κατέχει στην πρότασή μας, ο άνθρωπος που την συλλαβίζει, οι καταστάσεις μέσα στις οποίες τη χρησιμοποιεί κανείς. Υπάρχει το σημαίνον και το σημαινόμενο...Και βοήθειά μας, αλλά, υπάρχουν τόσες θεωρίες που ανατρέπουν η μία την άλλη σε κάθε επιστήμη και όχι μόνο. Και εγώ προσβάλλομαι βαθύτατα όταν οι άνθρωποι το παίζουν ειδικοί. Δηλαδή, αν κάποιος τελειώσει το οικονομικό γίνεται αυτομάτως και εξειδικευμένος οικονομολόγος; Που είναι η πείρα, οι γνώσεις και η κατάρτιση του μέσα από την ίδια την αγορά και τους άγραφους νόμους της; Και αν αυτός ο απόφοιτος είναι οικονομική διάνοια και σώσει τον κόσμο από δεκάδες κραχ και μύρια αυτοκτονιών, δε νομίζεις ότι μπορεί με μία νέα δική του θεωρία να ακυρώσει όλα τα προηγούμενα σενάρια; 

Αγνοώ ακόμη και αυτό: Γιατί όσοι ξέρουν πολλά, έχουν μάθει να ανοίγουν το στόμα τους μόνο όταν πρέπει να το κάνουν και οι υπόλοιποι-που αγνοούν την άγνοιά τους ή την περνούν για ευρυμάθεια-περιφέρουν παπαγαλίστικες γνώσεις από δω και απο κει; Και εγώ πολιτική έχω σπουδάσει. Δεν προσβάλλομαι αν κάποιος μιλήσει για το πολιτικό φαινόμενο χαριτολογώντας για την κατάντια μας. Προσβάλλομαι από τα φαινόμενα που βλάπτουν την πολιτική, από τους ανθρώπους που την αλλοιώνουν και από τις πράξεις που τη μετατρέπουν από τέχνη σε προστυχιά. 

Αγνοούσα ακόμη ότι οι άνθρωποι δεν καλλιεργούν τον προσανατολισμό του νου. Ποιός ο λόγος να καλλιεργείς έναν εγκέφαλο αν δε ξέρεις τι να τον κάνεις μετά; Και εφόσον, εκ φύσεως, δε μπορείς να τον πουλήσεις και να βγάλεις μερικά ευρώπουλα, νομίζω ότι πρέπει να επενδύσεις σε σκέψεις και ιδέες. Μην κολλάς στα στερεότυπα και τα δεδομένα. Ψάξε την ουσία των πραγμάτων, μάθε τη σωστή χρήση των λέξεων ,αλλά, κυρίως μάθε πως να χειρίζεσαι σωστά τις λέξεις που βγαίνουν από το στόμα σου. Μην κρατάς όσα σου πρόσφεραν άλλοι. Κανείς δε σου απαγορεύει  ΤΙΠΟΤΑ και κανείς δεν πρόκειται να σου επιτρέψει τα ΠΑΝΤΑ. Τα κάνει όλα ο εαυτός σου, αρκεί να το θέλει. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να σου πει πως θα αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα, με τι είδους ματιά θα βλέπεις τον κόσμο, αν θα λές σ'αγαπώ ή σ'αγαπάω- χωρίς συναίρεση, κανείς δε μπορεί να σου πει αν θα βιώσεις κάτι με συμπόνοια ή με φόβο, κανείς δε ξέρει με τι ύφος ντύνεις τη ψυχή σου όταν μιλάς και κανείς δεν έχει πρόσβαση στις ενδόμυχες σκέψεις σου και κανείς δε θα έπρεπε να σου κάνει υποδείξεις για αυτό Αυτό το δικαίωμα δεν το έχει κανείς. Ούτε καν ο Freud...

Ξέρεις γιατί; Γιατί το δικό σου μυαλό, η δική σου ψυχή, οι δικές σου σκέψεις έχουν χαραχθεί από τα δικά σου μοναδικά βιώματα, από τη δική σου μοναδική εμπειρία στον κόσμο, από τα δικά σου μοναδικά λάθη και τις δικές σου μοναδικές ατυχίες. Γιατί τα δικά σου μάτια είναι μοναδικά όσο και αν μοιάζουν με άλλα ζευγάρια στο χρώμα ή το σχήμα. Γιατί εσύ αγαπάς μοναδικά και συμπονείς μοναδικά, φοβάσαι μοναδικά, σκέφτεσαι μοναδικά, ζεις μοναδικά. Μη μου μιλας για θεωρίες λοιπόν. Πεθαμένες θεωρίες. Ξένες. Πες μου τις δικές σου μοναδικές θεωρίες...