Του καθενός ο νταβατζής...

Όλοι μας έχουμε το δικό μας κρυφό νταβατζή. Δεν είναι ψέμα, δεν είναι νέο, δεν είναι αποκάλυψη μεγατόνων, δεν είναι αναπάντεχο ερώτημα, ούτε αιώνια απορία. Όλοι έχουμε εξασφαλίσει μία μικρή γωνιά μέσα μας για αυτόν το βαρύμαγκα τύπο που μας κατατρέχει, μας "τρέχει" και μας ταλαιπωρεί. Πότε περιπαικτικά και άλλοτε με ζήλο, καμιά φορά με σαρδόνιο χαμόγελο και άλλη φορά με γέλια μικρού παιδιού. Το μάθαμε το τυπάκι, το ξέρουμε, το αναγνωρίζουμε και κάποιες ώρες δύσκολες το διασκεδάζουμε κιόλας, ζητώντας λύτρωση και αυτοτιμωρία. Α, μα τι σου γράφω...Πότε η αυτοτιμωρία ήταν αρκετή; Πότε εμείς ήμασταν αρκετά καλοί στο να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και να μας τιμωρούμε, δίκαια και αμερόληπτα, αντικειμενικά και επανορθωτικά; Σπανίως θα σου πω, γιατί απεχθάνομαι το ποτέ.

Του καθενός ο νταβατζής, είναι συνήθως μία πίεση, μία ενοχή, μία ανάγκη άφατη, ένα πρόσωπο, μία λέξη ή και όλα αυτά μαζί. Είναι πάντα δίπλα σε κάθε πράξη και περιμένει να την καταστρέψει, σε κάθε πρόταση και περιμένει να τη συμπληρώσει, σε κάθε βλέμμα και προσπαθεί να το γεμίσει, σε κάθε όνειρο και προσπαθεί να το ξυπνήσει. Για αυτό και είναι νταβατζής. 

Αν πάλι γίνει έρωτας νταβατζής, τότε την έκατσες. Άσχημα. Παίρνει χωρίς ποτέ να δίνει. Ζητάει και διεκδικεί. Απαιτεί και εξασφαλίζει. Και όταν αρνείσαι επιμένει. Δε σου δίνει σημασία, δε σκέφτεται στη θέση σου, δεν έχει μάθει να σ' ακολουθεί, δε θέλει να μάθει τι θέλεις και αγνοεί άκαρδα κάθε διάθεση. Και αν τύχει και του κάνεις γλύκες, θυμώνει και θίγεται, σου γυρνάει την πλάτη, σε κοροϊδεύει. Και όταν θέλει εκείνος γλύκες, σου θυμώνει, σου φωνάζει, σ' αναγκάζει. Και ξέρεις, ότι απ' αυτόν το νταβατζή ίσως και να γλιτώσεις...Αν προσπαθήσεις. Αν είσαι τυχερός, θα τα καταφέρεις. Αν είσαι ακόμη πιο τυχερός θα πέσεις στον επόμενο και θα είναι λίγο καλύτερος. Αν πάλι είσαι άτυχος θα πέσεις σε χειρότερο ή και στον ίδιο. Και ξέρεις, αν του την κάνεις μια φορά, μετά αλίμονό σου!

Αν πάλι γίνει μία φωνούλα μέσα σου, σκάσε και άκουσέ την. Ίσως, σε βγάλει απ' το αδιέξοδό σου. Ίσως, σου δείξει νέες "πιάτσες". Ίσως, σε σώσει από τον εαυτό σου. Ίσως, σου μάθει πως να προστατεύεις τη ψυχή σου...

Ποιός γλίτωσε ποτέ από ένα νταβατζή;

Δεν έχει σημασία αν ο δικός σου θα σ' ακολουθεί παντοτινά. Το μόνο που μετράει είναι να μη γίνει η ψυχή σου ΠΟΡΝΗ. -