Επικίνδυνες συνωμοσίες ακίνδυνων εγκεφάλων

Θα σου πω δύο (μπορεί και τρία) πράγματα για να κάνεις τη ζωή σου καλύτερη. Πρώτον, προσπάθησε να απαλλαγείς από ότι σε πνίγει. Αν κάτι δε σου αρέσει, σε χαλάει, σε ταλαιπωρεί, σε φθείρει, σε σκοτώνει, όχι μόνο πρέπει να το βγάλεις από τη ζωή σου, αλλά, να διαγράψεις και ότι σχετίζεται με αυτό. Θα σου έλεγα να κάνεις μία λίστα με όλα όσα αγαπάς και να απασχολείς το μυαλό σου μόνο με αυτά, αλλά, έχω σκίσει σε πολύ πολύ μικρά κομματάκια και με άφθονη μανία, πολλές τέτοιες λίστες. Θα μου πεις, πειράζει να σκίσεις άλλη μία; Το κακό, είναι ότι τα πράγματα που πραγματικά αγαπάμε, είναι πολύ δύσκολο να τα εντοπίσουμε όσο είναι στην περιοχή των οπτικών δυνατοτήτων μας. Καμιά φορά μας λείπει και η απαραίτητη παρατηρητικότητα. Άλλες φορές τα βρίσκουμε μπροστά μας και δε ξέρουμε τι να τα κάνουμε. Και έτσι, ενθουσιασμένοι που τα βρήκαμε, μα ανήμποροι να τα διαχειριστούμε, τα αφήνουμε να φύγουν. Χωρίς αντίο. Έτσι, απλά. 

Υπάρχουν πολλά πράγματα που είναι ζωτικά για την ισορρόπηση ενός ανθρώπινου εγκεφάλου. Πολλά τα επαναλαμβάνουμε καθημερινά, πολλές φορές μέσα στην ημέρα μας. Άλλα πάλι, λιγότερο, αλλά με περισσότερη όρεξη και διάθεση. Άλλα, τα ξεχνάμε. Ξεχνάμε μερικές φορές μέσα στις συνωμοσίες του μυαλού μας με την πλήξη και τη ρουτίνα της αχώνευτης αίσθησης της συνήθειας των πραγμάτων, πόση χαρά μπορεί να συνοδεύσει κάτι απλοϊκό. Όπως την ανθρώπινη επαφή. Προσπάθησε να κάνεις κάτι που σχετίζεται με ανθρώπους δικούς σου, κάτι διαφορετικό, κάτι όμορφο, κάτι έντονο, κάθε φορά που δε νιώθεις καλά. Προσπάθησε να μιλάς, να ακούς περισσότερο, να μαθαίνεις, να νοιάζεσαι, να βοηθάς. Επειδή, όμως, οι ανθρώπινες επαφές είναι δυσκολότερες απ' ότι οι στενές επαφές τρίτου τύπου με υπερ(εξω)γήινα όντα, φρόντισε να επενδύσεις λίγο παραπάνω κόπο απ' ότι υπολογίζεις και μην απογοητευτείς αμέσως.

Το τελευταίο είναι η καλλιέργεια μίας εξαιρετικά σημαντικής ικανότητας. Αυτής που σου επιτρέπει να αγνοείς τι κάνουν οι άλλοι και να αναγνωρίζεις πόσο τυχερός είσαι εσύ, για όσα έχεις. Δε μπορείς να συγκρίνεις τίποτα και το ξέρεις πολύ καλά μέσα σου. Δε μπορείς να συγκρίνεις γιατί δε ξέρεις πόσο δύσκολα απέκτησαν αυτό που ζηλεύεις. Δε ξέρεις τι χρειάστηκε να αφήσουν πίσω. Δε ξέρεις πόσο μετάνιωσαν για αυτό που αντάλλαξαν. Δε ξέρεις, αν αυτό που σου δείχνουν είναι πραγματικά έτσι, όπως σου το παρουσιάζουν. Και αυτό γιατί και εκείνοι, πάντα ζηλεύουν κάτι άλλο, κάτι που ίσως ανήκει σε εσένα. 

Το μυαλό συνωμοτεί καμιά φορά με τη γκρίνια, το παράπονο, τη μιζέρια. Άσχημες παρέες...Το μυαλό σου παίζει παιχνίδια, γιατί δεν αντέχει τη μονοτονία. Σου βάζει δύσκολα για να βεβαιωθεί ότι μπορείς να το βοηθήσεις να τα λύσει.

Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι ακόμη δεν έχω καταφέρει να κάνω τίποτα από αυτά. Τουλάχιστον όχι στο βαθμό που επιθυμώ. Και αναγνωρίζω πως οι συνωμοσίες του δικού μου εγκεφάλου είναι  πιο ισχυρές από τη θέληση να κάνω τη ζωή μου καλύτερη. Μήπως να κάνω και πάλι μία λίστα;;;