"Κοινωνικά λεπρός" ή απλά δειλός;;;

Είσαι εθισμένος όταν δε ξέρεις πότε να σταματήσεις. Είσαι εθισμένος όταν χρησιμοποιείς τον εθισμό σου για να λύσεις τα προβλήματά σου. Είσαι εθισμένος όταν χρησιμοποιείς τον εθισμό σου για να ξεχάσεις τα προβλήματα που ήθελες πριν λίγο να λύσεις. Είσαι εθισμένος γιατί έχεις τη μοναδική και δραματική αυταπάτη πως γίνεσαι διασκεδαστικός μόνο όταν κατεβάσεις 5-6 ποτηράκια, σνιφάρεις σκόνη, καταναλώσεις ουσίες. Είσαι εθισμένος όταν δε σε νοιάζει τίποτα και κανένας άλλος γύρω σου. Είσαι εθισμένος γιατί ψάχνεις και νομίζεις πως βρήκες ένα ασταθές "δεκανίκι", ένα λοξό στήριγμα, ένα μισοσπασμένο μπαστουνάκι για να κρεμάσεις τον πόνο σου και την απογοήτευσή σου απ' τη ζωούλα σου. 

Είσαι εθισμένος γιατί το δεκανίκι σου είναι μόνο για τους δειλούς. Και είσαι δειλός. Και συ όπως και κάθε άνθρωπος. Και πως να μην είσαι? Ζεις μία ζωή που δε σου ταιριάζει, κάνεις μία δουλειά που δε σου αρέσει, δεν έχεις παρέα, η ερωτική σου ζωή πάει κατά διαόλου, η χώρα σου δε σου προσφέρει τίποτα, δεν έχεις χρήματα, δεν έχεις περιουσία, δεν περιμένεις μεγάλη κληρονομιά, δε θα πας διακοπές και δε θα δεις ποτέ σου κάτι όμορφο. Και όμως, ξέρεις πόσοι άνθρωποι είναι στη θέση σου; Ξέρεις πόσοι λίγοι ανάμεσά τους είναι δειλοί; Ξέρεις γιατί είναι τόσοι λίγοι; Γιατί μπορούν να τα καταφέρουν. Γιατί είναι εθισμένοι στην ελπίδα. 

Είσαι εθισμένος γιατί το δεκανίκι σου δεν το χρειάζεσαι. Δεν είσαι ανήμπορος, δεν είσαι άρρωστος. Ο εθισμός δεν είναι ασθένεια. Είναι συμπεριφορά. Δε δικαιολογείται η δειλία σου. Όχι στην περίπτωσή σου. Όχι όταν έχεις τα πάντα και δεν το βλέπεις. Όχι, όταν κινδυνεύεις να χάσεις πολλά και δεν το βλέπεις. Και δεν το βλέπεις γιατί, μάλλον, είσαι τύφλα... Δεν είναι αρρώστια ο εθισμός. Δεν είναι αρρώστια ο αλκοολισμός. Μπορείς να σταματήσεις να πίνεις τόσο. Δε μπορείς να βγάλεις από μέσα σου έναν όγκο. Δεν είναι αρρώστια η βουλιμία. Μπορείς να σταματήσεις να τρως. Δε μπορείς να θεραπεύσεις τη λευχαιμία. Δεν είναι αρρώστια το κάπνισμα. Μπορείς να κολλήσεις πάνω σου 30 τσιρότα και να καρφώσεις ένα εργαστήρι βελονισμού. Δε μπορείς να πεις το ίδιο σε έναν ασθενή του AIDS. Δεν είναι αρρώστια τα ναρκωτικά. Μπορείς να τα αποφεύγεις. Δε μπορείς να αποφύγεις την πολιομυελίτιδα. 

Δεν είσαι άρρωστος. Δεν είσαι άρρωστη. Όχι ακόμη. Αν συνεχίσεις όμως, θα θεωρείσαι "κοινωνικά λεπρός". Και όσο πολιτισμένη και αν είναι η κοινωνία σου, δε νομίζω πως θα σ' αγκαλιάσει με την ίδια στοργή και αγάπη. Οι κοινωνίες είναι σκληρές. αυστηρές. σου δίνουν χώρο. σου δίνουν ευκαιρίες. Δεν ήρθες στον κόσμο έτσι απλά. βρες το λόγο. Όλοι έχουν ένα λόγο. Έναν καλό λόγο να ζουν. Ψάξου.

p.s. Σήμερα γιορτάζει η Ευρώπη. Είναι η 9η του Μάη και 62 χρόνια πριν ο Schuman "δημιούργησε" την Ευρωπαϊκή μας Ένωση. Με μεγαλεπήβολα σχέδια και μεγαλόπνοο όραμα. Εμείς τη γιορτάζουμε με μεγάλη αγωνία για το μέλλον της Ευρώπης και ακόμη μεγαλύτερα ζητήματα υψηλής πολιτικής και ελλιπούς ικανότητας επίλυσής τους. Χρόνια καλά Ευρώπη μας! γιατί πολλά δεν τα βλέπουμε να είναι...