Τα δικά σου λάθη::

ή και τα δικά μου, ή και εκείνα των άλλων, που -σχεδόν πάντοτε- είναι πολύ περισσότερα και ασυγχώρητα από τα δικά μου και τα δικά σου. Τα δικά σου λάθη είναι βαριά για σένα, ασήμαντα για κάποιους και πολύ πολύ ευαίσθητα για κάποιους άλλους. Τα δικά σου λάθη είναι στην πραγματικότητα αμέτρητα. Είναι εκείνα που δεν έπρεπε να κάνεις, αλλά τα έκανες (ήξερες). Είναι εκείνα που δεν έπρεπε να κάνεις, αλλά τα έκανες (δεν ήξερες). Είναι εκείνα που δεν έπρεπε να κάνεις, αλλά τα έκανες γιατί σε πείσανε ότι δεν είναι λάθος (και που να ξερες!). 

Η αλήθεια είναι πως τα λάθη σου μπορούν να είναι απεριόριστα, αδιόρθωτα, παιδαριώδη, επιπόλαια, αδιάφορα και αθώα. Τα λάθη σου είναι δικά σου και έχουν για σένα την αξία θησαυρού. Αν τα ξεφορτωθείς, πες μου, με τι θα ασχολείσαι; Ποιόν θα κατηγορείς σε ένα κομμάτι τελειότητας χωμένο μέσα στο παγκόσμιο λάθος; Όλα γύρω σου φωνάζουν. Η αλλαγή είναι ανάγκη ή απλώς ελπίδα; Η φυγή είναι η λύση σου ή μόνο μία μοναδική επιλογή; Οι φόβοι σου είναι και αυτοί λάθη ή μήπως υπάρχουν για να σου διορθώνουν ότι είναι υπερβολικά σωστό; Υπάρχει λάθος προορισμός ή λάθος διαδρομή; Λάθος σχέση ή λάθος χωρισμός; Πως είναι λάθος ένας χωρισμός; Πως μπορεί η αρχή του καινούριου να είναι λάθος και πως μπορεί η λήξη του άσκοπου να μην είναι σωστή; Αν η αλλαγή είναι το νέο ξεκίνημα γιατί να μη γεμίσουν οι μέρες και οι νύχτες μας από χρώματα και φωνές, από εικόνες και βήματα, από πρόσωπα και χάδια που αλλάζουν και μας αλλάζουν;

Δεν είναι ωραίο να κοιτάς ένα αληθινά ερωτευμένο ζευγάρι. Για δύο λόγους. Είναι πολύ πιο ωραίο να είσαι εσύ το μισό ενός τέτοιου ζευγαριού. Και, επιπλέον, είναι λάθος να κοιτάς αυτό που πρέπει να κουβαλάς μέσα σου. Τον έρωτα δεν τον κοιτάς απλώς. Δεν τον αξιολογείς. Δεν τον μετράς. Τον έρωτα το ζεις. Τον αγνοείς. Τον περιμένεις. Τον αφήνεις να ξεπαγιάζει περιμένοντας σε. Του κλείνεις το μάτι. Του σφυρίζεις. Τον έρωτα τον κάνεις ότι θέλεις. Και ας είναι πάντα το μεγαλύτερο απ' τα λάθη σου.

Και μη σου πω, πως αν σου τύχει και το βρεις, αυτόν το μεγάλο έρωτα, που θα σου αλλάξει τη γνώμη για φυγή και νέους προορισμούς, που θα σου κλείσει το μάτι και θα σου πει: "Εδώ, εδώ να μείνεις", που θα σου γεμίσει κάθε μέρα και κάθε νύχτα, κάθε ώρα αυτής και της επόμενης μέρας, κάθε χάδι και όνειρο μίας ή και κάθε νύχτας, που θα σου διαγράψει κάθε πρόσωπο και κάθε ήχο από τη μνήμη, αν λοιπόν, σου τύχει και το βρεις, κάνε όσα λάθη θέλεις και μπορείς. Ένα μην κάνεις μόνο. Μην τον αφήσεις να σου φύγει. Εξάλλου, στο είπα και πριν, πάντα αυτός θα είναι το μεγαλύτερό σου λάθος.