και τα μαλλιά έγιναν κουβάρια.

Σήμερα θα σου κάνω μία απλή παρουσίαση και θα σου τη κλείσω με ένα και μόνο εξαιρετικά υποκειμενικό και καθόλου Drama-Queen styled συμπέρασμα, το οποίο δε με ενδιαφέρει καθόλου πως θα το εκλάβεις. Και αυτό γιατί όπως και κάθε άλλο υποκειμενικό, δε θεωρώ ότι είναι απαραιτήτως και προσωπικό. Και όταν λέω εσύ, να ξέρεις ότι καμιά φορά τα λέω στον εαυτό μου, κάποιες άλλες σε όλους γενικότερα ή μερικές φορές σε εκείνους που απλά θα ρίξουν μία ματιά. Δεν καταγράφω ημερολόγιο και δεν ετοιμάζω αυτοβιογραφία (θα προτιμούσα εξάλλου να μου τη γράψει ο Αλιάγας στα γαλλικά και να τη μπουκώσει με φωτογραφίες του Άιφελ σε κάθε πιθανή ώρα και απόχρωση :) :)). Οπότε το "Εσύ", δεν είσαι εσύ, αλλά κάποιος τρόπος γραφής άμεσης και άνετης. Περιττές νόρμες δεν τις αντέχω.

Να δεις, λοιπόν, που μια μέρα θα χρειαστεί να φέρεις τα πάνω κάτω στη ζωή σου και να πάρεις σημαντικές αποφάσεις. Να δεις που οι αποφάσεις αυτές στην αρχή, θα σου φανούν οι λογικότερες και οι εξυπνότερες κινήσεις που έκανες ποτέ και μία φωνή λίγο εκνευριστική και πολλή χαρούμενη μέσα σου θα φωνάζει διαρκώς "YUPIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII". Θα περάσει ο καιρός και όλα θα είναι όπως τα θέλεις. Ήρεμα και όμορφα. Και θα αναρωτηθείς: "Μα τι στο καλό έκανα για να αξίζω τόση καλή τύχη;;;" Και η εύνοια θεών και σύμπαντος θα εξακολουθεί να σε στοιχειώνει. Και τότε, θα εμφανιστεί από το πουθενά και από τα απολεσθέντα μία ξεχασμένη μορφή, μία φιγούρα που αγνοείς, μία νέα παράμετρος που εσύ δεν είχες γνωρίσει ποτέ, μία περσόνα που εσύ δεν είχες αντιληφθεί τη δυναμική της και την ισχύ της. Μπορεί να είναι μία νέα σχέση, ερωτική, μία σχέση κρυφή, μία σχέση της σχέσης σου, ένας φίλος, ένας φίλος του φίλου σου, μία νέα επαγγελματική συναναστροφή, ένα νέο αφεντικό, ένας συγγενής στενός ή μακρινός, ένας σκύλος ή μία γάτα, ένα κάτι τέλος πάντων. Ότι και αν είναι αυτό το κάτι, θα σου καταστρέψει τα πάντα. Να το δεις. Θα μπει στη δική σου ρουτίνα, στη δική σου καθημερινότητα, στα δικά σου μεγάλα μυστικά, στο δικό σου πρόγραμμα, στο δικό σου σπίτι/κρεβάτι/γραφείο και θα σου κάνει τα πάντα μαλλιά κουβάρια. Και ειλικρινά, θα θυμάσαι πάντα εκείνες τις μεγάλες αποφάσεις που είχες πάρει και δε θα θέλεις να πάρεις άλλες! Θα αναρωτιέσαι, μα γιατί έμεινα εκτός;;; και δε θα σου απαντά κανείς, γιατί θα είσαι ο μόνος ή η μόνη που το αντιλαμβάνεται με αυτόν τον ζηλιάρικο και κακόβουλο τρόπο. Αλλά από πότε ο αιφνιδιασμός θεωρείται ζήλεια;;; Θα αναρωτηθείς αν αυτό το νέο δεδομένο στη ζωή σου είναι η τιμωρία σου, η εκδίκηση του σύμπαντος πάνω σου. Θα ψάχνεις να βρεις τα λάθη που αν τα διορθώσεις θα σου ξορκίσουν αυτό το κακό που σε βρήκε από το πουθενά και σου στερεί ότι έφτιαχνες με τόση προσπάθεια. Μην αφήνεις τα πράγματα να κάθονται στη ζωή σου χωρίς τη θέλησή σου, μην καταπιέζεσαι και μην προσπαθείς να πείσεις για τα αυτονόητα.

Έχεις σκεφτεί, μήπως αυτό το κάτι είναι η ώθηση που έψαχνες για να εξαφανιστείς από μία μάλλον πλασματική τελειότητα;;;Μήπως αυτό το κάτι δεν είναι η τιμωρία ή η αλλαγή της θεωρίας σου, αλλά ένα κίνητρο να βρεθείς κάπου καλύτερα;;;

Ό,τι και αν είναι αυτό το κάτι, μη δεχθείς σε καμία περίπτωση να το φορτωθείς. Είναι σαν το κρασί, μην του βάζεις νερό, γιατί μετά δε θα μπορείς να το βγάλεις. Και τα νερωμένα κρασιά, δεν πίνονται.

A sante!!!!