Να καούμε απ' τον ήλιο...

ξυπνάς το πρωί και ετοιμάζεσαι βιαστικά για να κάνεις αυτό που συνήθισες θα τελευταία χρόνια. αυτό που θέλεις να κάνεις για να νιώθεις χρήσιμος και δημιουργικός. να δουλέψεις. ναι, θα δουλέψεις και σήμερα για 4-8-10 ώρες και μετά θα τρέξεις να προλάβεις το καθαριστήριο, το σούπερ μάρκετ, το ραντεβού στο γιατρό, μία υποχρέωση που εκκρεμεί αιώνες και αναβάλλεις συνεχώς. Μετά θα αρπάξεις το σάκο, θα φορέσεις τα αθλητικά και θα τρέξεις μέχρι το γυμναστήριο. μία ώρα. θα πας σπίτι, θα κάνεις μπάνιο, θα φας κάτι. θα κάνεις ζάπινγκ, θα δεις ειδήσεις, θα δεις μια σειρά (χα!αν βρεις..), θα βγεις για καμιά μπύρα, -γαμώτο,την υποχρέωση ξέχασες!-θα γυρίσεις σπίτι και θα κοιμηθείς. Την επομένη μάλλον θα κάνεις τα ίδια. Ίσως αλλάξεις το πρόγραμμα στο γυμναστήριο...θέλεις και άλλες ώρες. αλλά δε βρίσκεις. ο χρόνος δε φτάνει. και συ είσαι πολύ νέος, πολύ δημιουργικός, πολύ έξυπνος και πολύ κοινωνικός για να περιοριστείς και να "καταναλωθείς" σε 24 ώρες. και από την άλλη αυτή η συνήθεια σε τρώει. το άγχος να βρεις δουλειά, το άγχος να την κρατήσεις, το άγχος αν η δουλειά αυτή θα σε πληρώσει, αν θα σου δώσει προοπτικές, αν είναι αυτό που ήθελες να κάνεις. αν η ζωή σου γενικά είναι όπως την είχες φανταστεί. αν όλα όσα κάνεις, τα ανούσια και τα σημαντικά, είναι τελικά απαραίτητα για σένα. ξέρεις κάτι??? just take a break! και πάμε να ξαπλώσουμε σε μία παραλία και να αφήσουμε όλη μας τη δημιουργικότητα να αναλωθεί σε σχέδια πάνω στην άμμο. να πιούμε κοκτέιλ σε διάφορες γεύσεις και παγωμένο τσάι και να τα αφήνουμε μόνο για 2 μπάλες παγωτό λεμόνι. να βάψουμε τα νύχια μας σε φλούο ή παστέλ ή και τα δύο μαζί. να ξεσαλώσουμε χρωματικά. να χορέψουμε ξέφρενα. με ή χωρίς μουσική. να κανονίσουμε διακοπές και να ετοιμάσουμε μικρές βαλίτσες. μόνο με μαγιό και τίποτα που να θυμίζει τα καθημερινά "καθώς πρέπει" μας. να βρούμε τις παλιές μας ρακέτες και να κυνηγήσουμε το μπαλάκι με ένα δειλό συγνώμη σε εκείνον που χτύπησε η αστοχία μας. να περπατήσουμε σε άγνωστα λευκά σοκάκια και να δούμε μοβ ή φούξια βουκαμβίλιες να σκεπάζουν ντροπαλά συνθήματα πρόωρα ερωτευμένων. να βγούμε βόλτες στη λιακάδα, χωρίς γυαλιά, χωρίς καπέλο. μόνο με όρεξη και χαμόγελα. να πάμε παντού. να ακούσουμε, να δοκιμάσουμε, να νιώσουμε. γιατί ο χρόνος δε μας φτάνει. το νιώθεις και εσύ; περνάει γρήγορα ο χρόνος και εμείς θέλουμε και άλλο. "τίποτα στη ζωή δεν είναι το παν". ας καούμε λοιπόν από τον ήλιο. να ξεχάσουμε όσα μας βαραίνουν. να σβήσουμε όσους μας ταλαιπωρούν. να αγνοήσουμε τις φωνές του κόσμου γύρω μας. να ξαπλώσουμε για λίγο σε μία παραλία και να καούμε από τον ήλιο. 

                                                     Τι εννοείς το καλοκαίρι αργεί????