Να ζεις για να νιώθεις γεμάτος. Να ζεις για να είσαι ο άνθρωπος που θα κάνει πάντοτε ότι μπορεί για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Να ξέρεις, όχι τόσο το πως θα τα καταφέρεις, αλλά το πόσο σημαντικό είναι να τα δεις να υλοποιούνται. Τα όνειρα μας, θα πρεπε να είναι το πιο σημαντικό μας σημείο αναφοράς, ο στόχος και ο προορισμός μας. Και αυτό γιατί όνειρα δε σταματάμε να κάνουμε ποτέ. (το λέει και η διαφήμιση, έτσι;) Μας τρέφουν και μας κάνουν καλύτερους, μας καθοδηγούν και μας προσδιορίζουν, μας δίνουν κίνητρα και τρόπους. Μας πλάθουν και μας συντηρούν. Δε μπορώ να πω ότι μας αλλάζουν, γιατί είμαι και εγώ από εκείνους τους απόλυτους και αδιάλλακτους τύπους που ισχυρίζονται ότι ο άνθρωπος ποτέ δεν αλλάζει. Άντε να πάρει κάνα δυο κιλά και να αλλάξει ντύσιμο. Τόσο κυνικά. Ακόμη και αν η ίδια έχω βιώσει μεγάλες αλλαγές μου. Είτε είσαι απόλυτος, είτε είσαι ο ίδιος, είτε έχεις αλλάξει, είτε έχεις τελειώσει με τα όνειρά σου, να θυμάσαι να ζεις. Δημιουργικά, με φαντασία, με προοπτικές και ένταση, με συναισθήματα και αξίες (τις δικές σου, όποιες και αν είναι, αρκεί να τις υπερασπίζεσαι).
Να αγαπάς με τέτοιο τρόπο, ώστε να νιώθεις ολοκληρωμένος και μόνος σου. Μπορεί σαν άνθρωποι να ψάχνουμε το άλλο μας μισό, αλλά αυτή η συνήθεια δεν είναι ποτέ αποτελεσματική αν δεν είμαστε ήδη ολοκληρωμένοι από μόνοι μας. Τα εσωτερικά μας απωθημένα, τα συναισθηματικά μας κενά και οι ερωτικές μας αναπηρίες δε θα έπρεπε να μας συνοδεύουν. Θα έπρεπε να τα ξεπερνάμε, τόσο γρήγορα και αποτελεσματικά, σαν να μην υπήρξαν ποτέ λάθη, αλλά "αυστηροί και απαιτητικοί μας σύμβουλοι και οδηγοί". Ένα είδος μάνατζμεντ και μάρκετινγκ... Μας αναλαμβάνει το λάθος team ανθρώπων, μας μαθαίνει όσα χρειαζόμαστε και μετά καλούμαστε να προβάλλουμε το έργο που συντελέστηκε μέσα μας. Ο χρόνος και οι πόροι που θα διαθέσουμε είναι δική μας υπόθεση. Το μόνο που μένει να σκεφτούμε είναι η αποτελεσματικότητα των προσπαθειών. Δεν ερωτεύεσαι με το μυαλό, οπότε θα ζοριστείς λιγάκι...Αλλά αγαπάς με την καρδιά και εκεί τα πράγματα είναι λίγο πιο ξεκάθαρα. Για αυτό να θυμάσαι, να αγαπάς πρώτα τον εαυτό σου, με ή χωρίς παρέα...
Να καταλαβαίνεις. Όχι αυτά που σου λέω, αλλά αυτά που θέλεις. Καμιά φορά και οι επιθυμίες μας, μας ξεγελάνε. Νομίζουμε ότι θέλουμε κάτι, προσπαθούμε πολύ γι αυτό και στο τέλος καταλαβαίνουμε ότι είχαμε χάσει τον προσανατολισμό μας. Αυτό πρέπει να μάθουμε. Να καταλαβαίνουμε χωρίς να βιώνουμε την πορεία των λαθών. Και αν η μία φορά είναι διδακτική και η δεύτερη απόδειξη ανοησίας, τουλάχιστον να μάθουμε να καταλαβαίνουμε τα προειδοποιητικά σημάδια της τρίτης...Το βασικότερο όμως είναι να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο. Για να ζούμε και να αγαπιόμαστε καλύτερα. Όλοι μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.