Δεν υπάρχουν συμβιβασμοί.

Λάθη. Γίνονται πολύ εύκολα. Με πονηριά ή με απεριόριστη τσαχπινιά. Τα επαναλαμβάνουμε διαρκώς με άνεση και προσωρινή, επιλεκτική σχεδόν αμνησία για να μπορούμε έτσι μετά να τα δικαιολογήσουμε...Είναι σχεδόν αμέτρητα και προκύπτουν μέσα από ποικίλους συνδυασμούς. Είναι συνήθως εύκολο να τα συγχωρήσει κανείς αν αποδεχθεί πρώτα το γεγονός ότι πρέπει να παραμερίσει τον εγωισμό του. Το τελευταίο είναι ανέφικτο ωστόσο.

Ψέμματα. Λέγονται πολύ εύκολα. Με καλοσύνη και χαμόγελο στα χείλη. Τα επαναλαμβάνουμε διαρκώς γιατί τα βρίσκουμε πολύ πετυχημένα για τα θάψουμε στη λήθη της ειλικρίνειας με την πρώτη χρήση τους. Ο ψεύτης εξάλλου, πάντα θεωρεί τον εαυτό του μαέστρο σε ένα τέλειο έγκλημα. Είναι αμέτρητα και καμουφλαρισμένα. Συνήθως, οι μετριότητες του είδους πέφτουν στο πεδίο της μάχης. Αδικοχαμένα ψέμματα. Υπάρχουν δύο κατηγορίες: τα ψέμματα που δε χρειάζεται να συγχωρεθούν - αφού ποτέ δεν έμαθε κανείς και εκείνα που δε συγχωρούνται με τίποτα - εξαιρώ τα ψέμματα που συγχωρεί κανείς, αυτά μπορώ να τα κατατάξω σε πολλές άλλες κατηγορίες...

Το μεγαλύτερο ψέμα δεν είναι λέξη, δεν είναι συναίσθημα. Είναι κρυμμένο σε ένα βλέμμα. Είναι το ψέμα στο οποίο ζεις. Να νομίζεις ότι θέλεις κάτι. Να νομίζεις ότι θέλεις να είσαι κάπου ή κάποιος/α άλλος/η. Και τελικά αυτό το ψέμα φτάνει για να σε καταπνίξει. Γιατί αυτό που σε τρώει είναι το ψέμα που έχεις πείσει τον εαυτό σου να αποδεχτεί. Και εκείνος το κάνει, σε ακούει και μαθαίνει να αποδέχεται, να συγχωρεί και να κάνει βίωμα το ψέμα σου. Και εσύ το βλέπεις άνθρωπε, πως έτσι δεν αντέχεις να ζεις. Το ξέρεις πως χάνεις αυτό που στα αλήθεια είσαι. Μπερδεύεσαι. Βλέπεις τους γύρω σου να είναι αυτό που ήσουν. Και ζηλεύεις. Τους ακούς να θέλουν να σε πείσουν ότι πρέπει να γίνεις ξανά όπως και εκείνοι. Σε καμαρώνουν εκεί που φτάνεις και μετά σε τραβάνε κάτω. Για να είστε μαζί βρε.
Μπορείς να κάνεις αυτό που κάνεις. Να συνεχίσεις το ψέμα σου. Να ζήσεις happily ever after μέσα σε αυτό. Και θα είσαι καλά. Εκτός από "μέσα σου". Εκεί δε ξέρω πως θα είσαι. Οι άνθρωποι μπορεί να μην αλλάζουν, αλλά διαφέρουν τόσο πολύ που οι προβλέψεις είναι αδύνατες. Ο άνθρωπος μπορεί να είναι ότι θελήσει. Μπορεί να είναι και απλώς αυτό που είναι. Πράγμα εξαιρετικά δύσκολο. Εκτός από εκείνους που αγαπούν και αντέχουν τον εαυτό τους. Μην προσπαθείς να είσαι εκείνο που δε μπορείς να αντέξεις. Δεν υπάρχουν συμβιβασμοί. Μόνο υποβιβασμοί.