Η λάθος εντύπωση.

Όλοι συνηθίζουμε να δίνουμε μεγάλη σημασία στην πρώτη εντύπωση. Αγνοούμε έτσι τη σημασία της λανθασμένης, είτε είναι η πρώτη, είτε απλώς η τελευταία. 

Η λαθος εντύπωση είναι πολύτιμη. Γνωρίζεις έναν άνθρωπο ή βιώνεις μία κατάσταση. Ποιά είναι η εντύπωση που σου μένει; Θετική ή αρνητική όποια και αν αυτή υπάρχουν πολλές πιθανότητες να είναι και η λάθος εντύπωση. Οι άνθρωποι τείνουμε να δείχνουμε τον καλό μας εαυτό, ντύνουμε τη συμπεριφορά μας με τα καλύτερά της ρούχα και την επιδεικνύουμε σαν να μην έχει κάνει ποτέ κάτι ανόητο, κάτι μη αποδεκτό, κάτι μη επιτρεπτό. Και όχι μόνο δείχνουμε κάτι πολύ καλύτερο από αυτό που διαθέτουμε, αλλά παράλληλα το πιστεύουμε. Και χωρίς να χρειαστεί να το επαναλάβουμε περισσότερες από μία φορές. Γίνεται φύση μας. Το ασπαζόμαστε χωρίς να το φιλτράρουμε. Γιατί βλέπουμε ότι "πιάνει". Ωστόσο, αυτό που παρουσιάζουμε ως το καλύτερο κομμάτι μας, μήπως τελικά είναι ένα κομμάτι ξεχασμένο μέσα μας και εμφανώς ακαλλιέργητο; Και θα μου πεις, και τι είναι ρε κοπελιά η ψυχή του ανθρώπου, βιολογική καλλιέργεια;;Δε θα διαφωνήσω...

Καμιά φορά εκπέμπουμε ενέργεια. Και το αντιλαμβάνονται όσοι είναι γύρω μας. Αν η ενέργεια αυτή έχει μία θετική αύρα. Γιατί αν δεν έχει, πολύ φοβάμαι ότι κάτι πάει στραβά και απομένουμε μόνοι με τη "γρουσουζιά" μας. Πως γίνεται όμως να μαγνητίζουμε αυτή τη στραβή και άχρηστη ενέργεια; Είμαστε εμείς που επιδιώκουμε τη χειρότερη μορφή αυτών που το σύμπαν μας παρέχει; Υπάρχουν εκατομμύρια επιλογές τριγύρω μας και εμείς πέφτουμε με τα μούτρα στις λανθασμένες γιατί νομίζουμε με περισσή σιγουριά και παράτολμη βεβαιότητα ότι αυτή η επιλογή θα είναι και η σωστή. Πως οδηγηθήκαμε σε αυτή την πεποίθηση; Όταν από μία λάθος εντύπωση καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η εντύπωσή μας είναι σωστή.

Μερικές φορές πάλι, υπάρχει η λάθος εντύπωση που σχηματίζουν οι άλλοι για μας. Αυτή η εντύπωση τείνει να αλλάζει αν κάνουμε 2-3 καλές κινήσεις προσέγγισης. Τείνει, αλλά δεν αποτελεί και το βασικό κανόνα κοινωνικοποίησης του είδους μας. Μπαινοβγαίνουν βλέπεις κομπλεξισμοί και εγωισμοί που δε μπορεί κανείς να παραβλέψει με το ρίσκο να χάσει την κοινωνική αποδοχή που έχει κερδίσει. Σε αυτή την περίπτωση είναι σχεδόν δύσκολο η ενέργεια που στέλνει κανείς να ανατρέψει τα δεδομένα και τις καταστάσεις. Σε αυτή την περίπτωση η ενέργεια πάει απλώς χαμένη. Και ίσως ανακυκλώνεται..Κάπου στο σύμπαν..

Η χειρότερη εντύπωση, είναι εκείνη που έχει κανείς για τον εαυτό του. Όταν αυτή η εντύπωση είναι η λάθος. Ποιός θα σου πει με σιγουριά ότι η εντύπωση που έχεις για τον εαυτό σου είναι η κατάλληλη για σένα; Ποιός θα σε διορθώσει; Ποιός θα σου δείξει το λάθος; Η ενέργεια που ξοδεύεις για τους άλλους είναι εκείνη που καμιά φορά θα έπρεπε να προσφέρεις στον εαυτό σου. Και να την ανακυκλώνεις που και που..Κάπου μέσα σου..

Η λάθος εντύπωση μπορεί να μην είναι η τελευταία. Είναι όμως εκείνη που συνήθως όλοι επιλέγουμε να θυμόμαστε. Όσες και αν ήταν οι καλές που προηγήθηκαν.

Να ζεις, να αγαπάς και να... καταλαβαίνεις.

Να ζεις για να νιώθεις γεμάτος. Να ζεις για να είσαι ο άνθρωπος που θα κάνει πάντοτε ότι μπορεί για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Να ξέρεις, όχι τόσο το πως θα τα καταφέρεις, αλλά το πόσο σημαντικό είναι να τα δεις να υλοποιούνται. Τα όνειρα μας, θα πρεπε να είναι το πιο σημαντικό μας σημείο αναφοράς, ο στόχος και ο προορισμός μας. Και αυτό γιατί όνειρα δε σταματάμε να κάνουμε ποτέ. (το λέει και η διαφήμιση, έτσι;) Μας τρέφουν και μας κάνουν καλύτερους, μας καθοδηγούν και μας προσδιορίζουν, μας δίνουν κίνητρα και τρόπους. Μας πλάθουν και μας συντηρούν. Δε μπορώ να πω ότι μας αλλάζουν, γιατί είμαι και εγώ από εκείνους τους απόλυτους και αδιάλλακτους τύπους που ισχυρίζονται ότι ο άνθρωπος ποτέ δεν αλλάζει. Άντε να πάρει κάνα δυο κιλά και να αλλάξει ντύσιμο. Τόσο κυνικά. Ακόμη και αν η ίδια έχω βιώσει μεγάλες αλλαγές μου. Είτε είσαι απόλυτος, είτε είσαι ο ίδιος, είτε έχεις αλλάξει, είτε έχεις τελειώσει με τα όνειρά σου, να θυμάσαι να ζεις. Δημιουργικά, με φαντασία, με προοπτικές και ένταση, με συναισθήματα και αξίες (τις δικές σου, όποιες και αν είναι, αρκεί να τις υπερασπίζεσαι).

Να αγαπάς με τέτοιο τρόπο, ώστε να νιώθεις ολοκληρωμένος και μόνος σου. Μπορεί σαν άνθρωποι να ψάχνουμε το άλλο μας μισό, αλλά αυτή η συνήθεια δεν είναι ποτέ αποτελεσματική αν δεν είμαστε ήδη ολοκληρωμένοι από μόνοι μας. Τα εσωτερικά μας απωθημένα, τα συναισθηματικά μας κενά και οι ερωτικές μας αναπηρίες δε θα έπρεπε να μας συνοδεύουν. Θα έπρεπε να τα ξεπερνάμε, τόσο γρήγορα και αποτελεσματικά, σαν να μην υπήρξαν ποτέ λάθη, αλλά "αυστηροί και απαιτητικοί μας σύμβουλοι και οδηγοί". Ένα είδος μάνατζμεντ και μάρκετινγκ... Μας αναλαμβάνει το λάθος team ανθρώπων, μας μαθαίνει όσα χρειαζόμαστε και μετά καλούμαστε να προβάλλουμε το έργο που συντελέστηκε μέσα μας. Ο χρόνος και οι πόροι που θα διαθέσουμε είναι δική μας υπόθεση. Το μόνο που μένει να σκεφτούμε είναι η αποτελεσματικότητα των προσπαθειών. Δεν ερωτεύεσαι με το μυαλό, οπότε θα ζοριστείς λιγάκι...Αλλά αγαπάς με την καρδιά και εκεί τα πράγματα είναι λίγο πιο ξεκάθαρα. Για αυτό να θυμάσαι, να αγαπάς πρώτα τον εαυτό σου, με ή χωρίς παρέα...

Να καταλαβαίνεις. Όχι αυτά που σου λέω, αλλά αυτά που θέλεις. Καμιά φορά και οι επιθυμίες μας, μας ξεγελάνε. Νομίζουμε ότι θέλουμε κάτι, προσπαθούμε πολύ γι αυτό και στο τέλος καταλαβαίνουμε ότι είχαμε χάσει τον προσανατολισμό μας. Αυτό πρέπει να μάθουμε. Να καταλαβαίνουμε χωρίς να βιώνουμε την πορεία των λαθών. Και αν η μία φορά είναι διδακτική και η δεύτερη απόδειξη ανοησίας, τουλάχιστον να μάθουμε να καταλαβαίνουμε τα προειδοποιητικά σημάδια της τρίτης...Το βασικότερο όμως είναι να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο. Για να ζούμε και να αγαπιόμαστε καλύτερα. Όλοι μας.